2000 Cilt 19 Sayı 1-2

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/17936

Browse

Now showing 1 - 20 of 25

Bacillus cereus'un süt ve süt ürünlerindeki önemi
(Uludağ Üniversitesi, 2000-04-06) Şen, Cem; Temelli, Seran; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Besin Hijyeni ve Teknolojisi Anabilim Dalı.
Bu makalede, gıda zehirlenmesine neden olan Bacillus cereus'un süt ve süt ürünlerinde bulunuşu ve koruyucu önlemler, son verilerin ışığında derlenerek özetlenmiştir.
Bazı yabani ve kafes kuşlarında gözlenen klinik ve patolojik bulgular
(Uludağ Üniversitesi, 1999-08-23) Salt, Selahattin; Özbilgin, Selda; Özmen, Özlem; Mısırlıoğlu, Deniz; Uludağ Üniversitesi/Karacabey Meslek Yüksek Okulu.; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Parazitoloji Anabilim Dalı.
Bu çalışmada, 1994-1998 periyodunda incelenen 46 adet yabani ve kafes kuşunun klinik ve patolojik bulgular değerlendirildi. Bu süre içerisinde 22 muhabbet kuşu, 12 güvercin, 5 papağan, 4. kanarya, 1 martı, 1 balıkçıl ve 1 tavus kuşuna ait dokuların mikroskobik incelenmesi sonucu 14 malign tümör; 4 benign tümör; 3 Escherichia coli enfeksiyonu; 2 nonspesifik granülasyon dokusu; 2 hiperkeratoz; 2 mantar enfeksiyonu ve birer kez de adenomatöz guatr, epidermoid kist, periorbital doku tüberkülozu, nonpurulent ensefalitis, korpus vitreum da kanama, interstisyel pnömoni, ürikoliz (gut), akut hepatitis ile kataral enteritis ve son olarak yumurta retansiyonu tanıları kondu. Ayrıca 11 güvercinde Newcastle hastalığı histopatolojik ve serolojik olarak teşhis edildi.
Besin hijyeninde hareketli aeromonas türlerinin önemi
(Uludağ Üniversitesi, 2000-04-28) Tayyar, Mustafa; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Besin Hijyeni ve Teknolojisi Anabilim Dalı.
Hareketli Aeromonas türleri çeşitli hayvan türlerinde enfeksiyonlar oluşturmakta, insanlarda ise sindirim sistemi hastalıklarına neden olmaktadır. Son yıllarda yapılan epidemiyolojik ve mikrobiyolojik çalışmalar, hareketli Aeromonas türlerinin gıdalara bağlı gastroenteritislerin nedenleri arasında olduğunu göstermektedir.
Broilerlerde farklı karkas ağırlığının kalça ve but parçalaması üzerine etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 2000-03-29) Serbest, Ayşe; Soyutemiz, Gül Ece; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Anatomi Bilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Besin Hijyen ve Teknolojisi Anabilim Dalı.
Bu araştırmada 64 adet 1300-1400 gr ağırlığında (1. grup) ve 72 adet de 1500-1600 gr ağırlığında (ll. grup) cobb ırkı broiler materyal olarak kullanıldı. Broilerlerin hepsi 40'ar günlüktü. Çalışmada aynı yaşta, farklı ağırlıkta broiler karkaslarında, karkas ağırlığı ile kalça ve but parçaları arasındaki ilişki (korelasyon) incelendi. Ayrıca her bir parçanın karkas ağırlığı içindeki yüzde oranları tespit edildi. iki grupta da karkas ağırlığı ile kalça ve but parçalarının ağırlıkları arasında genel olarak pozitif korelasyon tespit edildi (1. grupta üst but kemiği ile alt but kemiği ve derisi ağırlığı hariç). Özellikle karkas ağırlığı ile iki grupta da bütün kalçalı butlar, bütün but, üst but ağırlıkları arasındaki korelasyonlar ile I. grupta alt but, alt but eti ve üst but eti ağırlıkları arasındaki korelasyonların önemli olduğu saptandı (p < 0,01). Karkas ağırlığındaki artışa bağlı olarak ll. grupta kalça ve but parçalarının ağırlıklarında artma gözlenmesine karşılık, bunların yüzde ağırlıklarında I. gruba göre önemsiz bir azalma olduğu tespit edildi.
Bursa bölgesinde broyler-damızlık bir işletmede saptanan myeloid leukosis olgusu
(Uludağ Üniversitesi, 1999-07-31) Özbilgin, Selda; Şen, Ayşin; Ülgen, Mihriban; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Patoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Mikrobiyoloji Anabilim Dalı.
Broyler-damızlık bir işletmede makroskopik ve mikroskopik olarak myeloid leukosis olgusu saptandı. Nekropside karaciğer, dalak, böbrek ve testislerde büyüme ve granüler görünüm, ayrıca stemurnun posteriorunda ve pelviste yumuşak tümörler gözlendi. Taze tümör ve organlardan hazırlanan tuşe preparatların May Grünwald Giemsa ile boyanması sonucu tümör hücrelerin sitoplazmalarında yuvarlak asidofilik granül lerle dolu olduğu tespit edildi. Ayrıca mikroskobik yoklamada karaciğer, dalak, böbrek ve testislerde sitoplazmaları granüllü myelositik hücreler görüldü. Serolojik olarak da ELISA tekniği ile incelenen 14 adet horoz kan serumunun 11 adedinde (%73.3) ve 24 adet tavuk kan serumunun 6 adedinde (%25) ALV p27 antijeni saptandı.
Buzağı enzootik pneumonisinin tedavisinde enrofloxacin ile enrofloxacin+flunixin meglumine kombinasyonunun etkilerinin karşılaştırılması
(Uludağ Üniversitesi, 1999-09-07) Yılmaz, Zeki; Şentürk, Sezgin; Batmaz, Hasan; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
Bu araştırmada enzootik pneumoni belirtileri (ateş, taşipne, öksürük ... ) gösteren 40 buzağıda (3-6 aylık) enrofloksasin ile enrofloksasin+fluniksin meglumin kombinasyonunun etkilerinin karşılaştırılması amaçlandı. Tedavi aşamasında iki farklı grup oluşturuldu; I.gruptan=20) enrofloksasin (5 mg/kg, i.m.,x 1, 5 gün), II. gruptan=20) bu tedavi ile birlikte fluniksin meglumin (2.2mg/kg, i.v., tek doz) kullanıldı. Klinik ve hematolojik muayeneler araştırmanın 1., 2., 3., 5. ve 7.günlerinde tekrar edildi. Temperaturun I.grupta 3.günden, ll.grupta ise 2.günden itibaren azaldığı (p<0.001); kalp frekansı ve solunum sayısının II.grupta I.gruba göre 2.günden itibaren daha az olduğu belirlendi. Total lökosit sayılarının her iki grupta da tedavi ile birlikte arttığı, II.gruptaki nötrofil oranının 2.günden itibaren azaldığı, ancak normal sınırlar içinde kaldıkları tespit edildi. Beş günlük tedavi sonrasında tam olarak iyileşmediği belirlenen I.gruptaki 13, II.gruptaki 4 buzağıya 2 gün süreyle enrofloksasin uygulamasına devam edildi. Sonuç olarak bu araştırma ile buzağı enzootik pneumonilerinin tedavisinde enrofloksasin ile tek doz fluniksin meglumin kombinasyonunun etkili bir şekilde kullanılabileceği ve beraberinde tedavi süresinin kısaltılabileceği kanısına varıldı.
Buzağılamadan önce ve sonra ineklerde bazı plazma değerlerinin incelenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1999-10-11) Cengiz, Fahrünisa; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Fizyoloji Anabilim Dalı.
Bu çalışmada buzağılamadan bir hafta önce ve doğumu takiben bir hafta içinde ineklerden alınan kan örnekleri total protein, albumin, globulin, glikoz, total kolesterol ve üre değerleri yönünden incelendi. Plazma total protein değerleri gebe ineklerde 7.5, laktasyondakilerde 7.96 g/dl olarak bulundu. Aradaki farkın istatistiksel açıdan önemli olduğu görüldü.(P<0.05). Gebe ineklerde albumin ve globulin değerleri 3.40, 4.41 g/dl; Iaktasyondakilerde 3.10, 4.55 g/dl olarak saptandı. Albumin değerleri arasındaki farkın önemli olduğu bulundu (P<0.01). Glikoz, total kolesterol ve üre değerleri gebe ineklerde 52.50, 96.0, 27.25 mg/di; Iaktasyondakilerde 56.81 , 104.6, 39.25 mg/dl olarak saptandı. Üre değerleri arasındaki farkın önemli olduğu görüldü (P<0.01).
Doğal koşullarda üretilen ve ısı işlemi uygulanan sucuklarda starter kültürlerin kullanım olanakları
(Uludağ Üniversitesi, 1999-10-04) Anar, Şahsene; Soyutemiz, Ece; Temelli, Seran; Çetinkaya, Figen; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Besin Hijyeni ve Teknolojisi Anabilim Dalı.
Bu çalışma starter kültür kullanarak doğal koşullarda üretilen sucuklara ısı işlemi uygulamasının sucuğun organoleptik, mikrobiyal ve kimyasal özelliklerine olan etkisinin incelenmesi ve olgunlaşma süresini kısaltmak amacı ile yapılmıştır. Çalışmada 3 grup sucuk üretildi. I. grup sucuklar doğal fermantasyon, II. grup sucuklar starter kültür kullanımı ve doğal fermantasyon işlemine tabi tutuldu. III grup sucuklara ise 20°C De 3 günlük olgunlaşmayı takiben merkezdeki ısı 63°C olacak şekilde 1 saat süre ile ısı işlemi uygulandı. I.ve II. grup sucuklar olgunlaşmanın 5. günü ve 18.günü mikrobiyolojik ve kimyasal analizlere tabi tutuldu. III grup sucuklar ise olgunlaşmanın I. günü, 3.gün, 30 dakikalık ısı işlemi sonrası ve 60 dakikalık ısı işlemi sonrası mikrobiyolojik ve kimyasal yönden incelendi. Çalışma sonunda starter kültür kullanımını takiben ısı işlemi uygulanmasının koliform bakterileri tamamen yıkımladığı, bu grubun organoleptik olarak beğenildiği ve bu yöntemin standart üretimde kullanılabileceği sonucuna varıldı.
Döl tutmayan ineklerde leptospirosis'in seroprevalansı
(Uludağ Üniversitesi, 2000-12-08) Özdemir, Vildan; Çetin, Cengiz; Doğan, İbrahim; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Mikrobiyoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Dölerme ve Suni Tohumlama Anabilim Dalı.
Bu çalışmada döl tutmayan 75 ineğe ait serum örnekleri Mikroskobik Aglütinasyon Test (MAT) ile Leptospira pomona, L. canicola,L. icterohaemorrhagiae, L. grippotyphosa, L. hardjo, ve L. hebdomadis antikorları yönünden incelendi. MAT için 1/100 ve yukarı titreler pozitif kabul edildi. incelenen örneklerin 1 'i L. hardjo, 21 'i L. hebdomas ile pozitif reaksiyon verdi. Pozitif örneklerin 3'ü 1/100, 4'ü 1/200, 4'ü 1 /400, 9'u 1/800 ve 2'si 1 /1600 titreye sahipti.
Effects of dobutamine, methylprednisolone, flunixin meglumine and enalapril in the treatment of dogs with experimentally induced septic shock
(Uludağ Üniversitesi, 1999-07-02) Yılmaz, Zeki; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
In this study, it was aimed to compare the effects of various drugs in the treatment of dogs with experimentally induced septic shock. Hence, E.coli was given to each dog (30 dogs) via intravenous route at the dose of 5x 109 bacterial kg. Septic shock criteria such as prolonged capillary refilling time (CFT), decreased peripheral pulsation quality, decreased plasma volüme, marked leukopenia and thrombocytopenia were observed within one hour after giving E.coli (P<0 .001). In the treatment state, fıve groups each of which consisted of six dogs were designated. Enrofloxacin and fluid were given to the group, dobutamine was given to und group in addition to treatment of the ısı group. Additionally, methylprednisolone, flunixin meglumine, and enalapril were added to III, IV and groups, respectively. All dogs were monitored for clinical, hematological, sero biochemical parameters and survival time. While 3 dogs died in the 151 group, there was no death in the other groups in 5 days. As a result, it was concluded that positive effects of dobutamine were observed on circulatory functions and, when dobutamine was combined with flunixin meglumine, fluid and antibiotic; the combination was found to be the most effective therapy in the management of septic shock.
Evaluation of hb1 genotype obtained by the crossbreeding of hampshire down and Kıvırcık sheep breeds
(Uludağ Üniversitesi, 1999-07-26) Demir, Hıdır; Özcan, Mustafa; Yılmaz, Alper; Çörekci, Şebnem Gündal
This study is a part of the project carried out by The Ministry of Agriculture and Rural Affairs together with several Associations in order to improve meat type sheep breeding in Turkey. The general aim of the project was determined as fıxing high meat yield meat sheep breeds which have good adaptation to the environmental conditions of Turkey and to cover the meat type ram needed for improving the meat yielding of indigenous sheep breeds within the country. By this project crossbreeding of Kıvırcık sheep which is the common indigenous sheep breed of the region with Hampshire Down rams which were brought to Inanlı State Farm from Britain, was begun in 1987. In 1988 F1 lambs, in 1990 by the crossbreeding of Hampshire Down x F1, HB1 lambs were produced. In the following years type fıxing studies were held by the mating of HB1's among themselves. In this study, the live weight before mating, greasy fleece weight and fertility characters of 115 HB1 ewes which were used in 1995-1996 breeding season and the survival and growth characters of 113 lambs until 90th day of age were investigated. Live weight before mating of HB1 ewes was 59.70 kg, greasy fleece weight was 2.26 kg, birth rate was 80.87%, litter size was 1.21, birth and 90th day live weights ofHB1 lambs were 4.10 kg and 20.25 kg respectively and survival rate of lambs till 90th day was 81.4%.
Hayvanlarda ötanazi
(Uludağ Üniversitesi, 1999-09-07) Topal, Ayşe; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Cerrahi Anabilim Dalı.
Bu makalede, hayvanların insancıl yöntemlerle öldürülmesinde kullanılan ötanazi ilaçlarının ve ötanazi tekniklerinin açıklanması amaçlandı. Uygulanan tekniklerin ve ilaç etkilerinin mekanizması hayvan türlerine göre özetlendi. Tedavisi olmayan hayvanlar ya da deneysel çalışmalarda kullanılan hayvanlar ötanazi edilir. Fakat bu uygulama ağrısız ve hızlı bilinçsizlik oluşturmalı, takiben solunum ve kalbi durdurmalıdır.
İshalli ve sağlıklı buzağılarda campylobacter jejuni ve campylobacter coli prevalansı
(Uludağ Üniversitesi, 2000-07-02) Çetin, Cengiz; Aytuğ, Nilüfer; Kennerman, Engin; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Mikrobiyoloji Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/İç Hastalıkları Anabilim Dalı.
Bu çalışmada, 100 ishalli ve 100 sağlıklı buzağıdan alınan rektal svab örnekleri Campylobacter spp (C.jejuni/C.coli)'nin yönlinden incelendi. Campylobacter spp., 100 ishalli buzağının 21 'inden ve 100 sağlıklı buzağının 8'inden izole edildi. İshalli ve sağlıklı buzağılardan izole edilen 29 suşun, 23 (%79.31)'ü C.jejuni, 6 (%20.68)'sı C. coli olarak identifiye edildi. Campylobacter spp.'nin prevalansı bakımından ishalli ve sağlıklı buzağılar arasındaki fark önemli (p <0.01) bulundu.
Karacabey merinos koyunu derilerinde mevsime bağlı yapısal değişikliklerin histolojik yönden incelenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 1999-09-20) Zık, Berrin; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Histoloji Embriyoloji Anabilim Dalı.
Çalışmada her mevsimde beş adet olmak üzere toplam yirmi adet ergin, sağlıklı Karacabey Merinos koyunu kullanıldı. Derilerio boyun, omuz, kaburga, karın altı ve but bölgelerinden alınan örnekler histolojik ve histoşimik yönden incelendi. Bölgeler ve mevsimler arasındaki yapısal farklılıkların saptanması için epidermis, str. superficiale (str. papillare), str. profunduro (str. retiküler), dermis ve total deri kalınlıkları, mm2 deki primer, sekunder kıl folikül sayıları ve kıl folikül çapları belirlendi. Ayrıca yağ ve ter bezlerinde mevsimsel yapı farklılıkları ortaya konuldu. Alınan sonuçlar; total deri kalınlığının ilkbahar ve yazın arttığı, kışın inceldiği, epidermisin ilkbahar ve yazın kalınlaştığı, sonbaharda inceldiği, kış sonunda tekrar artmaya başladığı, ayrıca epidermis üzerinde yaz ve sonbahar mevsimlerinde diğer mevsimlere göre daha kalın bir lipid katmanı oluştuğu gözlendi. Dermis kalınlığının ilkbahar ve yazın arttığı sonbahar ve kışın azaldığı, str. superfısiyalenin kalınlığında mevsimler arasında istatistiki bir fark gözlenmediği, bunun yanında str. profunduro kalınlığının ilkbahardan kışa doğru azaldığı belirlendi. Dermis içerisinde yer alan kollagen iplik demetlerinin kalınlıklarının 5. katmana kadar arttığı, 5. katmanda inceldiği, elastik ipliklerin 2. katmanda yoğun olduğu, retikulum ipliklerinin ise daha az sayıda olduğu, kıl folikülleri, yağ ve ter bezleri çevresinde bulunduğu gözlendi. Primer ve sekunder kıl folikülü sayı ve çaplarının mevsimlere göre değişmediği belirlendi. Yağ bezlerinin en fazla yaz döneminde geliştiği, kışın ise gelişmede gerileme olduğu, ayrıca boyun bölgesinde ter bezleri arasında yağ hücrelerinin bol olduğu gözlendi. Her mevsimde tüm vücut bölgelerinde aktif ve inaktif ter bezlerine rastlandı. Buna göre Karacabey Merinos koyun derilerinin kış mevsimi dışında diğer mevsimlerde değerlendirilmesi, giysilik deri kalitesini olumlu yönde etkileyecektir.
Karayaka erkek kuzularda kırkımın besi performansına etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 1999-09-07) Oğan, Mustafa; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Zootekni Anabilim Dalı.
Bu çalışma Karayaka erkek kuzuların besi performansına kırkımın etkisini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 5-6 aylık yaşta 97 adet kuzu kullanılmıştır. Bunlardan 49 adeti kırkılmıştır. Kırkılan ve kırpılmayan kuzulara aynı yem rasyonu verilmiştir. Besi 60 gün sürmüştür. Grupların ortalama canlı ağırlık artışı, günlük canlı ağırlık artışı ve bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem değerleri sırası ile kırkılanlarda 16.78 kg, 279.6 g ve 7.42 kg ve kırkılmayanlarda 16.39 kg, 273.1 g ve 7.98 kg olarak tespit edilmiştir. Gruplar arası farklar istatistiki olarak önemsiz bulunmuştur.
Karma yemlere katılan avilamisin ve lizofosfatidilkolin'in etlik piliçlerin besi performansı ile bazı kan parametrelerine etkileri
(Uludağ Üniversitesi, 2000-03-07) Deniz, Gülay; Yavuz, H. Melih; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Hayvan Besleme ve Beslenme Hastalıkları Anabilim Dalı.
Bu çalışma, karma yemlere katılan avilamisin ve lizofosfatidilkolinin etlik piliçlerin besi performansı ile bazı kan parametreleri üzerine hem ayrı ayrı hem de kombine etkilerinin saptanması amacıyla gerçekleştirilmiştir. Denemede toplam 336 adet günlük Avian Farms broyler erkek civciv kullanılmış ve civcivler kontrol grubu ile 1., 2. ve 3. deneme grupları şeklinde 4 temel gruba ayrılmışlardır. Ayrıca temel grupların her biri eşit sayıda hayvan içeren yedişer replikasyon grubuna ayrılmıştır. Araştırma 44 gün sürdürülmüş, bütün gruplara ilk üç hafta izokalorik ve izonitrojenik olarak hazırlanmış broyler başlangıç yemi, daha sonraki haftalarda ise broyler geliştirme yemi ad libitum olarak verilmiştir. Ancak kontrol grubunun yemine ilaveten bir katkı yapılmadığı halde 1., 2. ve 3. deneme grupları için hazırlanan yemiere sırasıyla 10 mg/kg avilamisin, 0.25 glkg lizofosfatidilkolin ve 10 mg/kg avilamisin + 0.25 glkg lizofosfatidilkolin katılmıştır. Araştırmanın sonunda 1., 2. ve 3. deneme gruplarının ortalama canlı ağırlık artışları kontrol grubuna göre sırasıyla % 1.8, % 2.3 ve % 4.8 oranlarında daha fazla olmuş ancak gruplar arasındaki farklar istatistiki bakımdan önemli bulunmamıştır. Grupların deneme sonu ortalama yem tüketim miktarları sırasıyla 3707.88, 3715.57, 3652.42 ve 3704.60 g, yemden yararlanma oranları ise 1.91, 1.88, 1.84 ve 1.82 olarak saptanmıştır. Yem tüketim miktarları bakımından gruplar arasında istatistiki öneme sahip bir farklılık belirlenmemiştir. Yemden yararlanma oranları 2. ve 3. deneme gruplarında kontrol grubuna göre sırasıyla P<0.05 ve P
Kaşar peyniri üretim aşamalarında görülen mikrobiyolojik ve kimyasal değişiklikler
(Uludağ Üniversitesi, 2000-01-27) Soyutemiz, Ece; Anar, Şahsene; Çetinkaya, Figen; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Besin Hijyeni ve Teknolojisi Anabilim Dalı.
Bu çalışma, özel sektöre ait bir mandırada üretilen kaşar peynirinin üretim aşamalarındaki mikrobiyolojik ve kimyasal değişiklikleri saptamak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Mikrobiyolojik analiz sonuçlarına göre, tüketime hazır hale gelen kaşar peynirlerinde toplam mezofil aerob bakteri, coliform bakteri, mikrokokus ve stafilokok, laktobasil, enterokok, maya ve küf sayıları sırasıyla 2.2x 108, 5.1x 104, 1.4x106, 4.6x107, 3.1x107, 4.8x105 kob/g olarak bulunmuştur. Ayrıca, üretim aşamaları E.coli ve koagülaz (+) stafilokoklar sırasıyla %80 ve %50 oranında ortadan kaldıramamıştır. Kimyasal analiz sonuçlarına göre, tüketime hazır hale gelen peynirlerde ortalama kuru madde, kuru maddede yağ ve kuru maddede tuz ve pH değerleri sırasıyla %58.50,%45.79 ve %4.63 ve 5.1 olarak saptanmıştır. Sonuç olarak, çiğ sütten hijyenik kalitesi göz önüne alındığında, kaşar peyniri üretim aşamalarının yüksek bakteri sayısı üzerinde etkili olmadığı ve kaşar peynirinin çiğ sütten üretilmesi durumunda halk sağlığı için potansiyel bir tehlike oluşturduğu saptanmıştır. Bu nedenle kaşar peyniri yapımında kullanılacak sütün mutlaka pastörize edilmesi ve starter kültür kullanılarak kaşar peyniri üretimi zorunludur.
Kefir ve özellikleri
(Uludağ Üniversitesi, 1999-09-02) Anar, Şahsene; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Besin Hijyeni ve Teknolojisi Anabilim Dalı.
Bu. makalede fermente bir süt ürünü olan kefir hakkında bilgi verilmiş, ayrıca kefir granülleri, kefir üretimi, kefirin mikroflorası ve insan sağlığı açısından yararlı etkileri tartışılmıştır.
Kuzularda besi başı ağırlığının besi performansına ve besi ekonomisine etkisi
(Uludağ Üniversitesi, 1999-10-19) Oğan, Mustafa; Başpınar, Hasan; Eren, Mustafa; Orman, Abdulkadir; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Zootekni Anabilim Dalı.; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Hayvan Besleme ve Beslenme Hastanesi Anabilim Dalı.
Bu araştırma kuzularda besi başlangıç ağırlığının besi performansına etkisini ve en ekonomik besi başı ağırlığını tespit etmek amacı ile yapılmıştır. Çalışınanın materyalini 58 baş erkek kuzu oluşturmuştur. Hayvanlar besi başlangıcında üç canlı ağırlık grubuna ayrılmışlardır. Gruplara 20, 19 ve 19 baş hayvan konulmuştur. I. grubun ortalama besi başı ağırlığı 24.72 kg, II. grubun 28.01 kg ve lll. grubun ise 31.16 kg olmuştur. tüm gruplar 43 kg canlı ağırlıkta kesilmiştir. Besi süresi gruplarda sırası ile 68.80, 59.47 ve 47.00 gün olarak gerçekleşmiştir. Günlük ortalama canlı ağırlık artışı gruplarda, sırası ile; 274.68, 274,66 ve 277.75 g bulunmuştur. Gruplar arası farklar istatistiki bakımdan önemsiz çıkmıştır. Bir kilogram canlı ağırlık artışı için tüketilen kuru madde miktarı sırası ile 6.39, 6.90 ve 6.74 kg olarak tespit edilmiştir. Bütün gruplarda marjinal gelir-gider farkı pozitif çıkmış olup en büyük fark birinci grupta hesaplanmıştır. Çalışılan gruplar arasında en uygun besi başı canlı ağırlığın 24.72 kg olduğu sonucuna varılmıştır.
Limousin X Holstein F1 melezlerinde besi performansı ve karkas özellikleri
(Uludağ Üniversitesi, 1999-10-11) Yıldırım, Bahri; Oğan, Mustafa; Başpınar, Hasan; Balcı, Faruk; Petek, Metin; Batmaz, Seval; Uludağ Üniversitesi/Veteriner Fakültesi/Zootekni Anabilim Dalı.
Bu çalışma Limousin X Holstein Fı melezlerinde besi performansı, kesim ve karkas özelliklerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada 8 erkek ve 10 dişi melez buzağı materyal olarak kullanılmıştır. Limousin X Holstein melez erkek ve dişiler için sırasıyla besi başı ağırlığı 71.75 ve 69.60 kg, besi sonu ağırlığı 501.9 ve 498.1 kg' dır. Ayrıca erkek ve dişilerde besi süresi, kesim yaşı, günlük canlı ağırlık artışı ve kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem sırası ile 389.2 ve 471.4 gün; 450.9 ve 532.3 gün; 1140 ve 919 g; ve 6.36 ve 7.50 kg olarak bulunmuştur. Cinsiyet gruplarında günlük canlı ağırlık artışı, besi süresi ve kesim yaşı bakımından farklar önemli bulunmuştur (P<0.05). Besi sonunda sıcak ve soğuk karkas ağırlıkları melez erkeklerde 296.41 ve 289.84 kg, melez dişilerde 283.13 ve 276.52 kg olup gruplar arası farklar önemli bulunmuştur. (P<0.001). Sıcak, soğuk karkas randımanı, kemik oranı, iç yağ ve böbrek yağ ortalamaları melez erkeklerde sırası ile% 59.06, % 57.75, % 18. 14, 8.87 kg ve 5.80 kg; melez dişilerde % 56.85, % 55.52, % 15.70, 13.60 kg ve 13.98 kg bulunmuştur. Erkek ve dişi melezler için yukarıda bahsedilen değerler bakımından cinsiyet grupları arasındaki farklar önemli tespit edilmiştir (P<0.05 - P<0 .001 ).

Browse

Browsing by Title