Osmanlı Tasavvuf Tarihi kaynağı olarak Bursa Vefeyâtnâmelerinden Ricâl-i Zeyniyye

Abstract

Bu çalışma Zeynî şeyhi Safiyyüddîn Efendi’nin (öl. 919/1513) torunlarından Davudzâde Mehmed b. Mustafa tarafından kaleme alınan Ricâl-i Zeyniyye adlı risâle incelenmeye çalışacaktır. Eserin tasavvuf tarihi açısından önemi, XV. yüzyıldan itibaren Abdüllatîf Kudsî (öl. 856/1452) ile Bursa’da oluşan Zeyniyye kültürünün teşekkülü ve temsilcileri hakkında bilgi vermesidir. Bu yönüyle Bursa Zeyniyye dergâhı şeyhlerinden Mehmed b. Sa‘dî’nin (öl. 1040/1630) Vefeyâtnâme’sine geniş ölçüde benzemekle birlikte hem ondan hem de sonraki şeyhlerden bahsetmesi nedeniyle bir anlamda Mehmed b. Sa‘dî’nin mezkûr risâlesinin tamamlayıcısı niteliğindedir.

This paper attempts to examine Rijâl-i Zayniyya, one of the biographies (wafayâtnâma) of the Zayniyya Order, written by Davûdzâde Mehmed b. Mustafâ who, the grandchild of Zaynî shaikh Safî al-Dîn (d. 919/1513). From the point of history of tasawwuf, the importance of this treatise is that it gives comprehensive information of Zayniyya culture that was formed with Shayhk ‘Abd al-Latîf al-Qudsî (d. 856/1452) in Bursa from the XVth century onwards and of its representatives. From this view, it not only resembles Wafayâtnâma of Mehmed b. Sa‘dî (d. 1040/1630) who was one of the shayhks of Bursa Zayniyya Tekke, but also completes the Wafayâtnâme by mentioning some shaihks who guided people sprituality after the death of Mehmed b. Sa‘dî.