Karizmatik otorite nassî otoriteye karşı: İngiliz Hindistanı’nda aracı tasavvufu reddedenlere nakşibendî yanıt
Date
2004
Authors
Buehler, Arthur F.
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Uludağ Üniversitesi
Abstract
Sünnî İslâm’da iki tür otorite bulunmaktadır: Karizmatik ve nassî. Bunlardan ilki manevî silsile yoluyla Hz. Muhammed’e ulaşırken, diğeri aktarılan dinî bilgi vasıtasıyla ulaşmaktadır. Hint altkıtasında Sufiler ve Ehl-i Hadîs sırasıyla bu iki farklı paradigmayı yansıtırlar. Bu makalede bu iki paradigma arasındaki mücadeleler ele alınmaktadır.
There are two kinds of authority in Suni Islam: Charismatic and Scriptural. First of them connects to the Prophet Muhammad via a spiritual genealogy and the latter via transmitted religious knowledge. In Indian subcontinent, Sufis and Ahl-i Hadîth reflects these two differing paradigms respectively. In this article, mainly the struggles between these two paradigms are examined and elaborated.
There are two kinds of authority in Suni Islam: Charismatic and Scriptural. First of them connects to the Prophet Muhammad via a spiritual genealogy and the latter via transmitted religious knowledge. In Indian subcontinent, Sufis and Ahl-i Hadîth reflects these two differing paradigms respectively. In this article, mainly the struggles between these two paradigms are examined and elaborated.
Description
Makalenin orijinali, “Charismatic Versus Scriptural Authority: Naqshbandi Response to Deniers of Mediational Sufism in British India”, Islamic Mysticism Contested: Thirteen Centuries of Controversies and Polemics içinde, ed.; Frederick De Jong & Bernd Radtke, Leiden; Brill, 1999, ss. 468-491. künyesiyle yayınlanmıştır.
Keywords
İslâm’da otorite kavramı, Hindistan’da tasavvuf, Barelvîler, Deobandîler, Ehl-i Hadîs, The concept of authority in Islam, Sufism in India, Barelvīs, Deobandīs, Ahl-i Hadîth
Citation
Buehler, A. F. (2004). "Karizmatik otorite nassî otoriteye karşı: İngiliz Hindistanı’nda aracı tasavvufu reddedenlere nakşibendî yanıt". çev. Orhan Ş. Koloğlu. Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 13(2), 253-278.