Üniversite öğrencilerinin genel erteleme, karar vermeyi erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin sürekli kaygı açısından incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin genel erteleme, karar vermeyi erteleme, akademik erteleme düzeylerinin sürekli kaygı açısından incelenmesi ve üniversite öğrencilerinin sürekli kaygılarının, genel erteleme, karar vermeyi erteleme, akademik ertelemelerin, cinsiyet, yaş, öğrenim gördüğü bölüm, mezun olduğu lise türü, anne ve babanın eğitim durumu, anne ve babanın mesleğine göre anlamlı düzeyde farklılaşıp farklılaşmadığını saptamaktır. Araştırmanın çalışma grubu 95’i erkek ve 193 kadın olmak üzere toplam 288 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırma verileri sürekli kaygı envanteri, genel erteleme, karar vermeyi erteleme, akademik erteleme ölçeği ve kişisel bilgi formu kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sonucunda sürekli kaygının genel erteleme, karar vermeyi erteleme ve akademik ertelemeyi anlamlı düzeyde yordadığı görülmektedir (p<0,01). Öğrencilerin karar vermeyi erteleme düzeyleri, yaş değişkeni açısından anlamlı düzeyde farklılaşmaktadır. Genel erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin sınıf değişkeni açısından anlamlı düzeyde farklılaştığı görülmüştür. Genel erteleme ve akademik erteleme düzeylerinin öğrencilerin öğrenim görmüş oldukları bölüm türüne göre anlamlı düzeyde farklılaştığı saptanmıştır. Karar vermeyi erteleme ve sürekli kaygı puanları ile aile geliri arasında anlamlı bir farklılık bulunmuştur. Akademik, erteleme, genel erteleme, karar vermeyi erteleme ve sürekli kaygı puan ortalamalarının anne ve baba mesleği arasında anlamlı farklılaşma bulunmamıştır.

The aim of present study was to investigate the effect of general procrastination (measured by The Lay Procrastination Scale), decisional procrastination (measured by The Decisional Procrastination of Mann), and academic procrastination (Academic Procrastination Scale of Aitken) on traitanxiety (measured with State-trait Anxiety Inventory of Spilberg), and to see whether these variables are differentiated in terms of participants’ ages, sexes, and departments etc. among a sample of Turkish university students. Two hundredeighty-eight teacher candidates (95 male and 193 female) were participated. The results showed the level of trait anxiety was predicted by general, decisional, and academic procrastination (p<0,01). Some meaningful differences were also abstained with respect to socio-demographic variables. The results were discussed under the light of relevant literature. Lastly, suggestions mainly related college students’ counseling were presented.