Relaps gösteren ve/veya refrakter erişkin akut lösemi olgularında mitoksantron'un tek ajan olarak kullanılması

Loading...
Thumbnail Image

Date

1993-09-22

Authors

Journal Title

Journal ISSN

Volume Title

Publisher

Uludağ Üniversitesi

Abstract

Günümüzde halen relaps gösteren ve/veya refrakter erişkin akut lösemi olguları ile blastik dönüşüm gösteren KML olgularında (KML-B2) prognozu iyileştirecek yeni tedavi imkanları araştırılmaktadır. Tek ajan olarak mitoksantronun 12 mg/m-/gün IV 1-5 gün uygulanması ile bu hastaların tedavisinde umut verici sonuçlar alındığı bildirilmiştir. Biz de bu tedavinin klinik etkinliğini araştırmak amacıyla 4'ü ALL, 2'si ANLL ve 2'si KML-B olmak üzere toplam 8 refrakter olguda tek başına mitoksantron uyguladık. 1 olgu indüksiyon sırasında kaybedildi, 1 olgu cevapsız kaldı, 6 olguda 3-7 günlerde belirginleşen lökopeni gelişti. Bu 6 olgudan 3'ünde 3 haftayı aşan miyelosupresyon oluştu . Tedavi hastalar tarafından çok iyi tolere edildi. Herhangi bir kardiak, hepatik ya da renal yan etki saptanmadı.
Research are ongoing in recent days for achieving better prognosis for refractory and/or relapsed acute leukemia cases and CML cases with blastic transformation (KML-B). In recent reports promising results are reported for the therapy of these patients using mitoxantrone 12 mg/m2/day IV 1- 5 days as a single agent. In order to test the clinical efficacy of this therapy we performed mitoxantrone as a single agent in 8 refractory cases (4 ALL, 2 ANLL, 2 CML-B). 1 case was died white induction, 1 case had no answer the therapy. In 6 cases leukopenia has been seen in 3-7 days. 3 of these 6 patients there has been a myelosuppression more than 3 weeks. Therapy is well tolerated by the patients. No hepatic, renal or cardiac side effect has been determined.

Description

Keywords

Akut lösemi, Mitoksantron, Acute leukemia, Mitoxantrone

Citation

Manavoğlu, O. vd. (1993). ''Relaps gösteren ve/veya refrakter erişkin akut lösemi olgularında mitoksantron'un tek ajan olarak kullanılması''. Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 20(2), 183-186.