Bursa Uludağ Üniversitesi Ertuğrul 36 nolu eğitim Aile Sağlığı merkezine kayıtlı prediyabet tanılı hastaların risk faktörlerinin ve tedavi yaklaşımlarının değerlendirilmesi

Abstract

Plazma glikoz düzeyinin normalden yüksek olduğu fakat diyabetin tanı kriterlerine ulaşmadığı durumlar prediyabet olarak adlandırılmaktadır. Prediyabetin görülme sıklığı diyabetten daha fazladır ve önlem alınmazsa diyabete ilerleme oranı yüksektir. Türkiye Diyabet Epidemiyolojisi Çalıșması (TURDEP) verilerine göre 2002 yılında Türkiye'de prediyabet prevalansı %6,7 iken, on yıl sonra tekrarlanan TURDEP 2 araştırmasında bu oranın %30,4'e yükseldiği saptanmıştır. Diyabet ve diyabete bağlı kronik komplikasyonların önlenebilmesinde prediyabet tanısının klinik önemi giderek artmaktadır. Çalışmamızda Bursa Uludağ Üniversitesi'ne bağlı hizmet vermekte olan Eğitim Aile Sağlığı Merkezi'ne kayıtlı prediyabet tanılı hastaların; risk faktörlerini, semptomlarını, ilaç kullanma, diyet ve egzersiz yapma durumlarını araştırmak ve ilaç kullanan hastalar ile kullanmayan hastaların metabolik parametrelerindeki değişimleri incelemek amaçlanmıştır. Çalışmamız Ertuğrul 36 Nolu EASM'de kayıtlı, araştırma için uygun kriterleri karşılayan 114 prediyabet tanılı hastaya telefonla ulaşılarak anket çalışması şeklinde yürütülmüştür. Telefon görüşmesinde prediyabet için var olan risk faktörleri, ilaç kullanımları ve diyabet semptomları sorgulanmıştır. Hastaların antropometrik ölçümleri ve laboratuvar tetkik sonuçları ise kayıtlı muayene notlarından retrospektif olarak kaydedilmiştir. Araştırmadaki katılımcıların %86'dan fazlasının VKİ'nin 25 kg/m2'den yüksek olduğu, doktorlar tarafından en çok bilgi verilen başlığın ise diyet ve egzersiz gibi yaşam tarzı değişikliği önerileri olduğu bulunmuştur. Çalışmada ilaç kullanan hastaların AKŞ ve HbA1c değerlerine bakıldığında, ilk ölçümlerine göre son ölçümlerinin anlamlı olarak azaldığı görülürken, ilaç kullanmayan hasta grubunda bu değerlerdeki azalmanın anlamlı olmadığı görülmüştür. Ayrıca ilaç kullanan hastaların HOMA değerlerinde ilk ve son ölçüm arasında anlamlı bir azalma olduğu saptanmıştır. Literatürde yapılan çalışmalar göstermektedir ki prediyabet tanısı hastalara en erken dönemde konulmalı ve hastalığın diyabete ilerlemesi uygun yaklaşımlar ile önlenmelidir. Bu araştırmada elde ettiğimiz veriler doğrultusunda, prediyabetin tedavisinde metforminin etkin bir tedavi yaklaşımı olduğunu söyleyebiliriz.

Prediabetes is defined by higher than normal plasma glucose levels but not high enough to reach the criteria to be classified as diabetes. The frequency of prediabetes is higher than diabetes and its probability to lead to diabetes is higher if necessary cautions are ignored. According to data from Turkish Diabetes Epidemiology Study (TURDEP), prediabetes prevelance was 6.7% in Turkey in 2002, whereas this went up to 30.4% in TURDEP 2 data repeated 10 years later. It is getting more important to diagnose prediabetes to prevent diabetes and diabetes related chronic complications. In this study, we aimed to investigate the changes in metabolic parameters among patients who use or do not use medication and analyze the risk factors, symptoms, medication use, diet and exercising conditions for patients diagnosed with prediabetes registered to Education Family Health Center (EFHC) which is part of Bursa Uludag University. This study was conducted by questionnaire work through calling 114 patients who are diagnosed with prediabetes and registered to Ertugrul 36th EFHC. During the phone interviews, risk factors, medication use and diabetes symptoms associated with prediabetes were questioned. The anthropometric measures and laboratory work analysis of patients were saved retrospectively through registered examine notes. Results showed that more than 86% of participants has BMI higher than 25 kg/m2 and doctors gave the most information on life style change related suggestions such as diet and exercise. In this study, we observed that there is a significant decrease in FBS and HbA1c values among patients using medication whereas this decrease is insignificant for patient that do not use medication. Moreover, there is a significant decrease in HOMA values between the last and the first measurements for patients using medication. Literature works show that the prediabetes should be diagnosed at the earliest stage and the progression to diabetes should be prevented by suitable approaches. In the light of the data resulted from this study, we can speculate that metformin could be a treatment option for prediabetes.