The dynamics of conflict and peacebuilding in Africa: The cases of the Democratic Republic of Congo, Central African Republic, and Mali

Abstract

This research examines conflict and peacebuilding in the Democratic Republic of Congo, the Central African Republic, and Mali. Intrastate conflicts have spillover consequences. This explains why a holistic understanding of such conflict is relevant. The study seeks to examine the causes of conflict and the ambiguous role of nonstate armed actors. It equally aims to evaluate the effectiveness of regional, continental, and international peacekeeping operations and the extent to which such missions contribute to peacebuilding. The study relied on several theories to explain the causes of conflict, and a conceptual framework on conflict and peacebuilding was applied to analyze regional, continental, and international interventions. Informed by the case study research design, the study ostensibly unraveled the complex dynamics of conflict and peacebuilding in Congo, the Central African Republic, and Mali. From the three hypotheses analyzed, the research demonstrated that the political economy of African state leadership and ethnoreligious sentiments are significant drivers of conflict. Qualitative analysis from the study showed that nonstate armed actors influence the dynamics of intrastate conflicts in complex and contradictory ways. The involvement of armed groups in conflicts significantly impacts the level and severity of violence and instability. Evidence from the research revealed that the successes and challenges of peacekeeping missions significantly affect the achievement of conflict resolution. The study thus concludes with recommendations, maintaining that host state authorities should respect the terms of peace agreements as a matter of necessity. At the same time, regional and international peacekeeping missions must take broader measures to clearly explain the contents of their mandates to their host populations.

Bu araştırma, Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Orta Afrika Cumhuriyeti ve Mali'deki çatışma ve barış inşasını incelemektedir. Devlet içi çatışmaların yayılma sonuçları vardır. Bu, böyle bir çatışmanın bütüncül bir anlayışının neden alakalı olduğunu açıklar. Çalışma, çatışmanın nedenlerini ve devlet dışı silahlı aktörlerin belirsiz rolünü incelemeyi amaçlamaktadır. Aynı şekilde bölgesel, kıtasal ve uluslararası barışı koruma operasyonlarının etkinliğini ve bu tür misyonların barış inşasına ne ölçüde katkıda bulunduğunu değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Çalışma, çatışmanın nedenlerini açıklamak için çeşitli bölgesel teorilere dayanmakta olup, bölgesel, kıtasal ve uluslararası müdahaleleri analiz etmek için çatışma ve çatışma çözümüne ilişkin kavramsal bir çerçeve uygulanmıştır. Vaka çalışması araştırma tasarımı açısından ele alınan çalışma, Demokratik Kongo Cumhuriyeti, Orta Afrika Cumhuriyeti ve Mali'deki çatışma ve barış inşasının karmaşık dinamiklerini ortaya çıkarmıştır. Analiz edilen üç hipotez üzerinden araştırma, Afrika devlet liderliğinin politik ekonomisinin ve etnik-dini duyguların çatışmanın önemli itici güçleri olduğunu göstermiştir. Çalışmanın nitel analizi, devlet dışı silahlı aktörlerin, devlet içi çatışmaların dinamiklerini karmaşık ve çelişkili şekillerde etkilediğini göstermiştir. Silahlı grupların çatışmalara dahil olması, şiddetin ve istikrarsızlığın düzeyini ve ciddiyetini önemli ölçüde etkilemektedir. Araştırmadan elde edilen kanıtlar, barışı koruma misyonlarının başarılarının ve zorluklarının çatışma çözümünün başarısını önemli ölçüde etkilediğini ortaya koymuştur. DKC, OAC ve Mali'deki çatışma ve barış inşasının karşılaştırmalı bir analizi aracılığıyla bu araştırma, üç ülkenin de belirli çatışma tetikleyicileri olduğunu göstermektedir. Bununla birlikte çalışma, incelenen üç ülkede çatışma oluşumunu açıklayan belirli ortak faktörleri eşit olarak belirlemiştir. Aynı şekilde çalışma, yukarıdaki çatışma senaryolarındaki devlet yetkililerinin hepsinin, çatışmanın büyüklüğünü tanımlayan ve şekillendiren ortak özellikleri paylaştığını incelemiş ve ortaya koymuştur. Çalışma, bölgesel, kıtasal ve uluslararası barışı koruma operasyonlarının etkinliğini değerlendirmenin yanı sıra, bu tür barış misyonlarının karşılaştığı zorlukları da vurgulamıştır. DKC, OAC ve X Mali vakalarında analiz edildiği üzere çatışmaların hem hükümetler hem de siviller üzerinde yıkıcı etkiler ortaya çıkardığı söylenebilir. Afrika Birliği, Bölgesel Ekonomik Topluluklar ve BM misyonları, bu devletlerde krizi çözmek ve barışı inşa etmek için müdahale etmeye devam etmektedir. Her ne kadar zorluklar çok büyük olsa da bölgesel, kıtasal veya uluslararası barış misyonları önemli başarılar kaydetmiş ve DKC, OAC ve Mali'yi istikrara kavuşturma konusımda muazzam ilerleme kaydetmiştir. Bu nedenle çalışma, ev sahibi devlet makamlarının bir zorunluluk olarak barış anlaşmalarının şartlarına uyması gerektiğini savunan tavsiyelerle sona ermektedir. Aynı zamanda, bölgesel ve uluslararası barışı koruma misyonları, yetkilerinin içeriğini ev sahibi nüfusa net bir şekilde açıklamak için daha geniş önlemler almalıdır.