A comparative study on the quality of honey bee (Apis mellifera) queens developed from larvae after the collection of royal jelly

Abstract

Rearing bee queens is almost done utilizing grafting young larvae while the effects of grafting using old larvae after the collection of royal jelly on the quality of queens are not known. In fact, the production of royal jelly depends on grafting, then discarding the larvae to collect the royal jelly. This study aimed to investigate this point by grafting old larvae after removing them from their original cells without food. Larvae at age about 2 days were grafted into plastic queen cell cups (selection and grafting method or S&G method) leaving royal jelly behind and then resultant queens were compared with naturally reared ones (or NQ). The study showed the absence of significant variations between the queens reared from the two methods in characteristics of queens and cells. Meanwhile, no significant differences were found in regard to the performance of colonies. The colonies with queens from S&G method had slightly higher performance than those with NQ. The study concluded that grafting using old larvae without their original food does not impair the quality of queens. During the production of royal jelly, larvae may be grafted into new cells to continue their normal development instead of discarding them.

Ana arıların yetiştirilmesi genç larvaların aşılanmasıyla neredeyse tamamlanırken, arı sütünün toplanmasından sonra eski larvaların aşılanmasının kraliçe arıların kalitesine etkisi bilinmemektedir. Aslında, arı sütü üretimi aşılamaya ve ardından arı sütünü toplamak için larvaları atmaya bağlıdır. Bu çalışma, eski larvaları yemeksiz olarak orijinal hücrelerinden çıkardıktan sonra aşılayarak bu noktayı araştırmayı amaçlamıştır. Yaklaşık 2 günlük olan larvalar, geride arı sütü bırakarak plastik kraliçe hücre kaplarına (seçme ve aşılama yöntemi veya S&G yöntemi) aşılandı ve ardından ortaya çıkan kraliçeler, doğal olarak yetiştirilenlerle (veya NQ) karşılaştırıldı. Çalışma, iki yöntemden yetiştirilen ana arılar arasında ana arı ve hücre özelliklerinde önemli farklılıkların olmadığını gösterdi. Bu arada, kolonilerin performansı açısından önemli bir fark bulunamadı. S&G yönteminden kraliçeleri olan koloniler, NQ'ya sahip olanlardan biraz daha yüksek performans gösterdi. Çalışma, orijinal besinleri olmadan eski larvaları kullanarak aşılamanın kraliçelerin kalitesini bozmadığı sonucuna varmıştır. Arı sütünün üretimi sırasında larvalar, onları atmak yerine normal gelişimlerini sürdürmek için yeni hücrelere aşılanabilir.