Geleneksel ve ahlaki bir yargının ötesinde Spinoza'nın i̇yi-kötü ve nedensellik problemlerini i̇rdeleyişi
Loading...
Date
2007
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Uludağ Üniversitesi
Abstract
Benedict de Spinoza'da iyi-kötü ve nedensellik ahlaki bir problem olarak değil, etik bir problem olarak ele alınır. Deleuze'e göre Spinoza'ya kadar iyi ve kötü hep bir ereksellik içinde .. . meli, .. . malı önermeleriyle ele alınırken, Spinoza'da farklı bir anlamda ereksellikle değil nedensellikle ilişkilendirilerek ele alınmıştır. Bu yüzden Spinoza'da iyi ve kötü. toplumsal ve tarihsel değerlerin dışında; bedenle ilişkisi içinde nedensellik bağlamında duygulanışlarla ilişkilendirilerek, bütünsellik içinde yorumlanır. Bu anlamda O'nda iyi ve kötü geleneksel, aşkınsal ve erekselci ahlaki değerlerle veya Tanrı 'nın koyduğu yasaklarla değil ; Tanrı-Doğa, bilinç, beden, tutkular, duygulanışlar ve nedenselliğin iç içe olduğu bütüncül bir ilişkiyle açıklanır. Spinoza'nın iyi, kötü problemini bütüncül bir değerlendirmeye tabi tutması, Skolastik felsefenin teolojik problemlerinin ve Descartes'ın düalist felsefesinin aşılmaya çalışılması olarak yorumlanır. Bu makalede Spinoza'nın iyi, kötü probleminin geleneksel ve ahlaki bir yorumlayışını reddederek; iyi, kötü problemini Tanrı-Doğa ve nedensellik ilişkisiyle nasıl farklı bir boyutta ele aldığı, Gilles Deleuze'ün Spinoza yorumuyla bağlantılı olarak irdelenecektir.
Benedict de Spinoza considers goodness, badness and causality as an ethical problem not a moral problem. According to Deleuze, before Spinoza, goodness and badness were considered with the propositions like 'should be', 'should have' v.s. But in Spinoza's philosophy, they were considered in contact with causality. For this reason, in Spinoza's philosophy goodness and badness are not explained in terms of social and historical values but are explained in terms of the relations of the body to the feelings and in the context of causality. In this respect, in his philosophy, goodness and badness are explained with the relation of God-nature, conscious, body, passion and causality which lie one inside the other. And this explanation is interpreted as a try to overcome Descartes' dualist philosophy and theologic problems of Scholastic philosophy. In this article, Spinoza's explanation about goodness and badness with the relation of god-nature and causality is be investigated in terms of Gilles Deleuze's interpretation of Spinoza.
Benedict de Spinoza considers goodness, badness and causality as an ethical problem not a moral problem. According to Deleuze, before Spinoza, goodness and badness were considered with the propositions like 'should be', 'should have' v.s. But in Spinoza's philosophy, they were considered in contact with causality. For this reason, in Spinoza's philosophy goodness and badness are not explained in terms of social and historical values but are explained in terms of the relations of the body to the feelings and in the context of causality. In this respect, in his philosophy, goodness and badness are explained with the relation of God-nature, conscious, body, passion and causality which lie one inside the other. And this explanation is interpreted as a try to overcome Descartes' dualist philosophy and theologic problems of Scholastic philosophy. In this article, Spinoza's explanation about goodness and badness with the relation of god-nature and causality is be investigated in terms of Gilles Deleuze's interpretation of Spinoza.
Description
Keywords
Etik, Tanrı-Doğa, İyi-kötü, Nedensellik, Güç, Ethic, God-nature, Goodness-badness, Causality, Power
Citation
Kılıç, S. (2007). “Geleneksel ve ahlaki bir yargının ötesinde Spinoza'nın i̇yi-kötü ve nedensellik problemlerini i̇rdeleyişi”. Kaygı. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Felsefe Dergisi, 9, 163-173.