Çocuk yoksulluğu ve çocuk yoksulluğunun giderilmesine yönelik mali uygulamalar

Abstract

Çocuk yoksulluğu; hayatta kalmak ve gelişmek için gereken maddi, manevi ve duygusal kaynaklardan yoksun olan, haklarından yararlanamayan, potansiyellerini tam olarak gerçekleştiremeyen bireyler olarak tanımlanır. Çocuk yoksulluğu oranının düşük olduğu ülkelerde, çocuklar için yapılan mali yardımların ön plandadır. Ancak çocuk yoksulluğu oranının yüksek olduğu ülkelerde mali yardımlar çok az veya hiç yoktur. Çalışma, mali uygulamalar ile çocuk yoksulluğunun giderilmesi arasındaki ilişkiyi ortaya koyması veçıkacak sonuç doğrultusunda politika önerecek olması açısından önemlidir. Araştırmanın amacı, mali uygulamaların çocuk yoksulluğu oranları üzerindeki önemini uluslararası çerçevede, niceliksel olarak analiz etmektir. Araştırmaya konu olan mali uygulamalar; çocuk nakit vergi yardımları, ücretli ebeveynlik izinleri ve sosyal programlar için kamu harcamalarıdır. İşsizlik sigortası, işsizlik oranı, engellilik hastalık sigortası, GSYİH, sadece annesiyle yaşayan çocukların oranı ve genç nüfus; çocuk yoksulluğu oranları üzerinde etkileri gözlenecek diğer değişkenlerdir. Analiz; 29 OECD ülkesini kapsayan, 2001 ve 2022 yılları arasındaki veriler ile, panel veri en küçük kareler regresyon yöntemi kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda; çocuk nakit vergi yardımı ve sosyal programlar için kamu harcamaları değişkenlerinin çocuk yoksulluğunun giderilmesinde olumlu etkileri olduğu, ücretli ebeveynlik izninin ise ciddi bir etki yaratmadığı ortaya çıkmıştır.

Child poverty is defined as individuals who are deprived of the material, spiritual and emotional resources needed to survive and develop, who cannot benefit from their rights and who cannot fully realize their potential. In countries with low child poverty rates, financial assistance provided for children is at the forefront. However, in countries with high child poverty rates, financial assistance is very little or nonexistent. The study is important in terms of revealing the relationship between fiscal practices and eliminatin gchild poverty and suggesting policies in line with the results. The aim of the research isto quantitatively analyze the importance of fiscal practices on child poverty rates withinan international framework. The fiscal practices subject to the research are child cashtax benefits, paid parental leave and public expenditures for social programs. Unemployment insurance, unemployment rate, disability and sickness insurance, GDP, the rate of children living only with their mothers and the young population are other variables whose effects on child poverty rates will be observed. The analysis was carried out using the panel data least squares regression method with data between 2001 and 2022 covering 29 OECD countries. As a result of the research; The variables child cash tax benefit and public expenditures for social programs have positive effects on eliminating child poverty, while paid parental leave has no significant effect.