Emevîler dönemi fetih politikası ve mâverâünnehir’in fethi

Abstract

Emevî devleti hicri 41 yılında, daha çok kabile ve ırk asabiyeti üzerine kurulan siyasî bir oluşumdur. Dönemin şartları Emevîler lehine tezahür ettiğinden, kısa bir sürede inanılması güç bir fetih süreci yaşanmıştır. Batıda Kuzey Afrika ve Endülüs, kuzeyde Bizans, doğuda ise Mâverâünnehir ve Hint toprakları fetihlerin yoğun olduğu yerlerdi. Emeviler 90 yıl gibi bir devlet için kısa denilebilecek bir sürede varlıklarını sürdürebilmişlerdir. Bu durum devletin fetih politikasında bazı sorunların olduğunu gösterir. Bu makalede özellikle Emevîlerin siyasî varlığına son veren darbenin Horasan ve Mâverâünnehir kaynaklı olması üzerinde durulmuştur.

Umayyad state is a political formation that based in AD 41 on rather tribe and race partiality. Because of the conditions of the period which appeared in favour of the Umayyads, the process of conquest which is difficult to believe has been completed in a short time. North Africa and Andalusia in west, Byzantine in north, Transoxania (Ma wara'un-nahr) and India in east were the lands with high concentrations of the conquests. Umayyads kept its existence for about 90 years which can be said a short period for a state. This situation indicates to the existence of some problems in conquest policy of the state. In this paper, it has been particularly emphasized that the coup which ended the political existence of Umayyad, arised from Khorasan and Transoxania (Ma wara'un-nahr).