Sellar ve parasellar bölgenin subkiazmal, parakiazmal, suprakiazmal anatomisi

Abstract

Sellar-parasellar ve subkiazmal bölgedeki bir tümörlerin optik aparata bası yapması veya bir cerrahi yaklaşım yolu üzerindeki perforanların sayısı, konumları ve optik kiazmanın tipi, nörolojik defisit gelişimini önleme açısından önemlidir. Bu nedenle postoperatif dönemde gelişebilecek nörolojik defisitleri önlemek amacıyla sellar-parasellar bölgenin subkiazmal, suprakiazmal ve parakiazmal anatomisini inceledik. Haziran 2016- Kasım 2016 tarihleri arasında yapılan 30 adet otopsi örneklerinde optik kiazma-sella ilişkisi ve optik kiazmayı besleyen perforan arterlerin köken aldıkları bölge, uzanımları, sayısı incelenmiştir. Çalışmamızda; kiazma tiplerinden; santral 20 olguda (%67), postfiks 6 olguda (%20), prefiks 4 olguda saptanmıştır. Diğer bir çalışma bölgemiz olan optik kiazmanın beslenmesinde; her örnekte, her arterden farklı sayıda perforan arter çıktığı gözlendi. Ortalama 2,6±1,4 adet perforan arter sağ pkomm'dan, 2,1±1,1 adet perforan arter sol pkomm'dan, 0,8±0,8 adet perforan arter sağ anterior koroidal arterden, 0,5±0,6 adet perforan arter sol anterior koroidal arterden çıkarak optik kiazmayı inferiordan beslemekteydi. Ortalama 0,7±1,1 adet perforan arter Akomm'dan, 0,9±1,0 adet perforan arter sağ ASA A1' den, 1±1 adet perforan arter sol ASA A1'den çıkarak optik kiazmayı süperiordan beslemekteydi. Ortalama 0,4±0,8 adet perforan arter sağ IKAsk' den çıkarak, 0,5±0,8 adet perforan arter sol IKAsk' den çıkarak optik kiazmayı lateralden beslemektedir. Prefiks kiazma tipinde ve perforan arterlerin fazla olduğu cerrahi yaklaşım pencerelerinde cerrahi yaklaşımların perforan arter zedelenmeleri nedeniyle zor olacağı sonucu çıkarılabilir. Dolayısıyla, kiazmanın konumuna ve perforan arterin sayısına ve yerleşimine göre, kitlenin total ve defisitsiz olarak çıkartılmasında patolojiye uygun bir cerrahi yaklaşım kararı verilmesi uygun olacaktır.

Sellar- parasellar and subchiasmal tumors that compress the optical apparatus or placement and number of the perforating arteries on the surgical approach pathway are critical for preventing new neurological deficit. We investigate sellar- parasellar region subchiasmal, suprachiasmal and parachiasmal anatomy to prevent postoperative new neurological deficit. Thirty autopsy specimens were investigated with Bursa forensic medicine institute for optic chiasm and sellae relationship and number, origination of perforating arteries that were fed the optic chiasm between June 2016 and November 2016. Twenty (67%) central, 6 (20%) postfix and 4 (13%) prefix chiasm were detected at our study. The blood supply of the optic chiasm is an other part of our study. We examined that different number of perforators were originated from different arteries at every specimen. Average number of perforating arteries orginated from right posterior communicating arteries (PComA) were 2,6±1,4. Average number of perforating arteries from left PComA were 2,1±1,1, 0,8±0,8 perforating arteries from right anterior choroidal artery (AChA), and 0,5±0,6 from left AChA were supplied the optic chiasm from inferiorly. Number of perforating arteries that feed the optic chiasm superiorly were avarage 0,7±1,1 from anterior communicating artery, 0,9±1,0 from right anterior cerebral artery A1 segment and 1±1 from left anterior cerebral artery A1 segment. The number of perforating arteries that supplied the lateral optic chiasm were 0,4±0,8 and 0,5±0,8 originated from right and left internal carotid artery respectively. Prefix chiasm and surgical approaches from the gaps that have more perforating arteries have a risk of more perforating arteries injury. However, deciding the surgical route according to the pathology for total excision of the lesion without any deficit due to position of the chiasm and number of position of the perforating arteries is mandatory