Din dilinin sembolik formları: Ernst Cassirer örneği

Abstract

Dil ve din insanın varoluş kodlarından biridir ve bu iki olgu birbiriyle işlevsel bir bağla bağlıdır. Çünkü dil; bireyin duygularını, düşüncelerini ve inancını ifade etmesine imkân tanır. Dolayısıyla dil ve din arasında sembiyotik bir ilişki mevcuttur. Bu noktada semboller de insanın anlam dünyasının nesnelleşmesini sağlayan önemli bir unsur olarak ortaya çıkar. Semboller dil ve dinile olduğu kadar tarih ve kültürle de bağlantılıdır. Çalışmamızda din dilinin sembolik oluşunu Ernst Cassirer’in sembolik evren düşüncesinden hareketle hangi konular üzerinden nasıl somutlaştırdığını ortaya koyduk. Bu çerçevede giriş bölümünde din dili konusunun arka planını verdik. Çalışmamızı literatür taramasına dayalı olarak içerik analizi tekniği ve yorumlayıcı anlayıcı sosyolojik yaklaşımla ele aldık. Konu bir düşünürün düşünceleri üzerinden aktarıldığı ve bireyin düşünce dünyası onun sosyal bağlamıyla irtibatlı olduğundan bilgi sosyolojisine başvurduk. Bu çerçevede çalışmamızın birinci bölümünde Ernst Cassirer’in düşüncelerinin şekillenmesine etki eden unsurları belirlemek için yaşadığı yüzyıla ve içinde yaşadığı geleneğe dair bilgiler verilmiştir. Cassirer’in gerek yetişmesinde katkısı olan gerekse etkilendiği isimler ve onların düşüncelerine kısaca yer verilmiş, bu isimlerin Cassirer’in çalışmalarındaki izleri ortaya konulmuştur. Birinci ve üçüncü bölüm arasında bir köprü işlevi gören ve bu bölümlerin daha iyi anlaşılmasını sağlayacak ikinci bölümde, Cassirer’e göre insanın ontolojik yapısı üzerinde durulmuştur. Zira din dili, insanın yapısından ayrı düşünülemez. Buna bağlı olarak Cassirer düşüncesinde sembol, sembolik evren, sembolik özlülük, gösterge, mecaz ve metafor, imge gibi konular ele alınmış, bu konuların kültür ve tarihle ilişkisi gösterilmeye çalışılmıştır. Üçüncü bölümde ise Cassirer’in sembolik evrenini oluşturan dil, din, mitos ve sanat konuları ele alınmış, bu konular üzerinden Cassirer düşüncesinde din dilinin sembolik oluşu somutlaştırılmıştır.Language and religion are one of the codes of human existence and these two phenomena are functionally interconnected. Because language allows individuals to express their feelings, thoughts and beliefs. Therefore, there is a symbiotic relation ship between language and religion. At this point, symbols emerge as an important element that enables the objectification of the human world of meaning. Symbols are linked to history and culture as well as language andreligion. In our study, we have revealed how Ernst Cassirer concretized the symbolic nature ofthe language of religion through which subjects based on the idea of the symbolic universe. In this framework, we have given the background of the language of religion in the introduction. Our study is based on a literature review, content analysis technique and interpretative understanding sociological approach. Since the subject matter is conveyed through the thoughtsof a thinker and the individual’s world of thought is connected to the social context of the individual, we applied the sociology of knowledge. In this framework, in the first chapter of our study, information about the century in which Ernst Cassirer lived and the tradition in which he lived was given in order to determine the factors that influenced the shaping of his thoughts. The names and ideas of those who contributed to Cassirer’s upbringing and those he was influenced by are briefly mentioned, and the traces of these names in Cassirer’s works are revealed. In the second chapter, which serves as a bridge between the first and third chapters and will provide a better understanding of these chapters, the ontological structure of human beings according to Cassirer is emphasized. Because the language of religion cannot be separated from the structure of human beings. Accordingly, in Cassirer’s thought, topics such as symbol, symbolic universe, symbolic essence, sign, trope,metaphor and image are discussed, and the relationship of these topics with culture and history is tried to be shown. In the third chapter, the topics of language, religion, mythos and art, which constitute Cassirer’s symbolic universe, are discussed, and the symbolic nature of the language of religion in Cassirer’s thought is concretized through these topics.