Poliklinik başvurularında fizik muayene süresini uzun tutmak antibiyotik reçete edilmesini azaltıyor
Date
2013-06-24
Authors
Serçe, Özge
Bakır, Mustafa
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Uludağ Üniversitesi
Abstract
Giriş: Ulusal akılcı antibiyotik kullanım politikalarının iyileştirilmesine yön vermek amacıyla çocuk doktorları, aile hekimleri ve pratisyen hekimlerin çocuklarda üst solunum yolu enfeksiyonlarında antibiyotik yazma davranışlarını etkileme olasılığı olan sosyokültürel, sosyodemografik ve düşünsel faktörler araştırıldı. Gereç ve Yöntem: Etik kurul onayı alındıktan sonra ülkenin farklı bölgelerinde çalışan 7421 hekime anketler dağıtıldı. Reçete etme davranışlarını etkileyen her bir faktörün bağımsız etkisini ortaya koyabilmek için, bu kişilerden elde edilen 1477 anket sonucu çok değişkenli analiz ile incelendi. Bulgular: Sonuçlarımız; çocuk hekimi olmanın, tıp fakültesinde çalışmanın ve fizik muayene için yeterli vakit ayırmanın bağımsız olarak az antibiyotik reçete edilmesi ile ilişkili olduğunu gösterdi. Aile hekimi ve pratisyen hekimler çocuklarda üst solunum yolu enfeksiyonları için daha fazla antibiyotik yazmaktaydılar. Sonuç: Çocuklarda üst solunum yolu enfeksiyonlarında antibiyotik reçete etme davranışını düzenleyen en önemli faktörler fizik muayene süresi ve eğitimin kalitesiydi.
Introduction: In order to guide the improvement in the national judicious antibiotic use policy, the socio-cultural, socio-demographic, and cognitive factors that may potentially influence the prescribing habits of pediatricians, family physicians and general practitioners to upper respiratory tract infections in children were investigated. Materials and Methods: After receiving approval from ethic committee, questionnaire was sent to 7421 physicians who had been practicing in the different regions of the country. Responses obtained from 1477 of them were evaluated by multivariate analysis to demonstrate independent effect of each factor influencing the prescribing habits. Results: Our results have shown that being a pediatrician, working in medical school, and spending enough time for physical examination were independently associated with less antibiotic prescription. Family physicians and general practitioners were more likely to prescribe antibiotics for viral upper respiratory infections in children. Conclusions: The most important modifying factors about antibiotic prescription habits for upper respiratory tract infections in children were physical examination period and quality of education.
Introduction: In order to guide the improvement in the national judicious antibiotic use policy, the socio-cultural, socio-demographic, and cognitive factors that may potentially influence the prescribing habits of pediatricians, family physicians and general practitioners to upper respiratory tract infections in children were investigated. Materials and Methods: After receiving approval from ethic committee, questionnaire was sent to 7421 physicians who had been practicing in the different regions of the country. Responses obtained from 1477 of them were evaluated by multivariate analysis to demonstrate independent effect of each factor influencing the prescribing habits. Results: Our results have shown that being a pediatrician, working in medical school, and spending enough time for physical examination were independently associated with less antibiotic prescription. Family physicians and general practitioners were more likely to prescribe antibiotics for viral upper respiratory infections in children. Conclusions: The most important modifying factors about antibiotic prescription habits for upper respiratory tract infections in children were physical examination period and quality of education.
Description
Keywords
Aile hekimi, Antibiyotik, Çocuk hekimi, Pratisyen hekim, Üst solunum yolu enfeksiyonu, Antibiotic, Family physician, General practitioner, Pediatrician, Upper respiratory tract infection
Citation
Serçe, Ö. ve Bakır, M. (2013). "Poliklinik başvurularında fizik muayene süresini uzun tutmak antibiyotik reçete edilmesini azaltıyor". Güncel Pediatri, 11(2), 45-50.