Bireylerin romantik ilişkilerindeki mutluluk düzeyleri ile ilişkilerine yönelik inançları ve yaşam doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, evli bireylerin ilişkilerindeki mutluluk düzeyleri ile ilişkilerine yönelik akılcı olamayan inançları ve yaşam doyumları arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını ortaya koymak; ayrıca bireylerin ilişkilerindeki mutluluk düzeylerinin cinsiyet, yaş, eşiyle yaş farkı, eğitim düzeyi, eşinin eğitim düzeyi, eşinin ve kendisinin çalışıp çalışmama durumu, ekonomik durumu, evlilik süreleri, çocuk sahibi olup olmama durumu, eşiyle evlilik şekli, eşiyle gün içinde ne kadar süre birlikte zaman geçirdiği, ilişkilerini nasıl değerlendirdiği değişkenlerine göre farklılaşıp farklılaşmama durumunu ortaya koymaktır. Araştırmaya Bursa ilinde yaşayan 198 kadın ve 81 erkek olmak üzere 279 evli birey katılmıştır. İlişkisel tarama modeline uygun olarak gerçekleştirilen bu araştırmada veri toplama aracı olarak, İlişkilerde Mutluluk Ölçeği (İMÖ), İlişkilerde İnanç Envanteri (İİE), Yaşam Doyumu Ölçeği (YDÖ) ve araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Araştırmada veriler, SPSS 22.0 istatistik programından yararlanılarak analiz edilmiş olup; Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi, Man-Whitney U Testi ve Korelasyon Hesaplamaları yapılarak değerlendirilmiştir. Araştırmanın sonucunda, bireylerin ilişkilerindeki mutluluk düzeyleri ile yaşam doyumu düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu görülmüştür. Araştırmaya katılan bireylerin ilişkilerine yönelik akılcı olmayan inançları ile yaşam doyumlarının ilişkilerindeki mutluluğu ne düzeyde yordadığını belirlemek üzere oluşturulan regresyon modelinin anlamlı olduğu bulunmuştur. İlişkilerde İnanç düzeyi, Yaşam Doyumu düzeyi ile birlikte İlişkilerde Mutluluk düzeyindeki değişimin %26'sını açıklamaktadır. Ayrıca araştırmaya katılan bireylerin ilişkilerde mutluluk düzeyinin evlilik şekli, eşiyle yaş farkı, evlilik süresi, ekonomik durum, eşiyle birlikte geçirdikleri zaman ve eşiyle ilişkilerini nasıl değerlendirdiği değişkenleriyle anlamlı düzeyde ilişkiye sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

The aim of this study is to see whether there is a meaningful correlation between a married couple's level of happiness and their irrational beliefs about the relationship and thier life satisfaction; also, whether their happiness level varies depending on gender, age, age disparity with partner's, education level, a partner's education level, one or both partners' employment status, how long they are married, if they have any children, how they got married, how much time they spend during the day with each other and how they evaluate their relationship. 279 individuals (198 married women and 81 married men living in Bursa) have participated into the study. The data collection tools used during the study are Relationships Happiness Scale (RHS), Relationship Belief Inventory (RBI), Life Satisfaction Scale (LSS) and Personal Information Form prepared by the researcher. In accordance with the aim of the study are Multiple Linear Regression, Mann-Whitney U Test and correlation analyses which were carried out by SPSS for WINDOWS 22.0. As a result of the study, it is seen that there were positive correlations between the levels of happiness in relation and the levels of life satisfaction of the participants. The study results show that life satisfaction of individuals is positively and significantly correlated with their happiness in their relationship; and is negatively correlated with their irrational beliefs about relationships. The regression model designed to determine predict how much irrational beliefs and life satisfaction levels predict happiness is statistically significant. Beliefs in relationships and life satisfaction explain the 26 % of change in happiness in relationship. The variables of how the level of happiness of the individuals who participated in the research evaluated their marital status, age disparity with partner's, marriage duration, economic situation, time spent with their husbands and relationships with their husbands were found to have significant correlations.