Falanks ve metakarpal kemik kırıklarında eksternal fiksatör uygulamaları sonuçlarının retrospektif olarak değerlendirilmesi

Abstract

Metakarp ve falanks kırığı olan mini eksternal fiksatör ile opere edilen hastaların radyolojik ve klinik sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlandı. Kasım 2014 – Nisan 2017 tarihleri arasında Uludağ Üniversitesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı Kliniği'inde falanks ve metakarp kemik kırıkları nedeniyle eksternal fiksatör uygulanan 111 hasta radyolojik ve klinik sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmadaki 111 hastanın 95' i erkek, 16' sı kadın olmak üzere, ortalama yaşları 34,3 ( 8 – 78) idi. Hastaların ortalama takip süresi 23,1 aydır ( 8 ay- 40 ay ). Hastalar travmaları sonrası ilk 3 günde opere edildiler. Hastaların 17 si ( %15.3), metakarp 94 ü ( %84.7) falanks kırığıydı. Metakarp kırıklarının 8 i (% 47) si 2. Metakarp kırığıydı. Falanks kırığı olan 94 hastanın 26 sı ( % 27.6) 5. parmak kırığıydı. Strickland – Glogovac parmak fonksiyon skalasına göre aktif eklem hareket açıklığı derecesi >150 (mükemmel) olan hasta sayısı 45 ( %), 125-149 (iyi) olan hasta sayısı 36, 90-124 (orta) olan hasta sayısı 20, < 90 (kötü) olan hasta sayısı 10 olarak bulundu. Toplam 81 hastada ise mükemmel ve iyi sonuçlar saptandı. Hastaların 11 inde kaynama olmadığı; kaynamama olan 2 hastada açık kırık,1 hastada parçalı kırık olduğu bulundu. Bu 3 hasta dışında kaynamama olan 5 hasta 60 yaş üzeri hasta olduğu saptandı. Elin tubuler kemik kırıklarında mini eksternal fiksatör kullanımı; kolay uygulanabilir olması, stabilitedeki başarısının tatmin edici olması, güvenli olması ve ağrısız erken mobilizasyona imkan tanıması ve tedavi seçeneklerinde çok yönlülük sağlanası nedeniyle cerrahi seçenekler arasında daha sık tercih edilmesi gerektiğini düşünmekteyiz.This study purposed to eveluate the patient who had metacarpal or phalangeal fractures and operated with mini external fixator. Between November 2014 - April 2017, 111 patients were underwent mini external fixator after metacarpal and phalengeal fractures in Uludağ University Orthopedic and Traumatology Department, asssesment by clinical and radiological results retrospectively. 111 patients,95 male, 16 female are average age 34,3 ( 8 – 78), following up time 23,1 months ( 8 - 40 ). Patients underwent mini eksternal fixator after the trauma on 3 days. 94 patients ( %84.7) had phalengeal fractures, 17 patients ( % 15.3 ) had metacarpal fractures. 8 metacarpal fractures were second metacarp and 26 phalangeal fractures were fifth phalanx. Acording to Strickland–Glogovac finger function rating scale active range of motion degree in 45 patient >150 excellent, 36 patients between 125-149 degree were good, 20 patients between 90-124 degree were fair, 10 patients between < 90 degree were poor. 11 patients had non-union; in these patients; 2 patients were open fracture, 1 patient has multipl fragment fracture, 3 patients were oldery and the others had no reason for nun- union. The mini-external fixator used in the hand tubuler bone fracture, due to its versatility, allows independent pin fixation, permits relatively easy placement with no damage to the soft tissues if the approach through the safe paths is used, and leads to a fairly stable construct. We believe that surgeons prefer more mini external fixator.