Yurt dışından kesin dönüş yapan işçi çocukları ile Türkiye'de doğup büyümüş çocukların frustrasyona karşı geliştirdikleri agresyonun yönü ve türünün rosenzwerg pıcturefrustratron testi ile değerlendirilmesi

Abstract

Araştırmada 20.yüzyılda özellikle gençlerin şiddete yönelik davranışlarının önemi dikkate alınarak,farklı iki grubun frustrasyona karşı geliştirdiği agresslf davranışların yönü ve türü karşılaştırılmak istenmiştir. Agresyonun fizyolojik bazına ağırlık frustrasyon ya da öğrenme sonucu ortaya çıkan agressif davranışlar değerlendirilmiştlr. Karşılaştırılacak örneklem gruplarından ilki yurt dışından kesin dönüş yapmış işçi çocuklarından diğeri ise aynı demografik özelliklere sahip Türkiye'de doğup büyümüş çocuklar arasından seçilmiştir. Çocukların yaşları 8-14 arasındadır. Yurt dışındaki çocukların,batı toplumunda yeterli toplumsallaşamadıkları,batı toplumu tarafından itildikleri ,yeterli dil bilmeyişleri sonucu var olan uyum sorunları,farklı kültürü yansıtan okul programlarını takip etmeleri ve çalışan ebeveynleri ile yeterli duygusal iletişim kuramadıkları göz önünde bulundurularak agresyonun yönü ve türü açısından diğer örneklem grubuna göre farklılık gösterebilecekleri düşünülmüştür. Agresyonun yönünü ve türünü ölçmek için semi-projektif test özelliğini taşıyan Rosenzweig P-F testinin çocuk formundan yararlanılmıştır. Deneklerin testdeki frustrasyon durumlarına yansıttıkları agressif davranışları, RPF-e1 kitabına göre değerlendirilmiştir.Test sonuçları t testi ile karşılaştırılmıştır. Araştımada agresyonun türü ve yönü açısından yalnızca Need-Persis- tence (N-P) skalasında iki grup arasında manidar farklılık bulunmuştur. Bu farklılığın yurt dışından dönen özellikle erkek çocuklarda Türkiye'de doğup büyümüş çocuklara oranla bağımsızlık çabalarının engellenmesi ,vital gereksinimlerinin doyma ulaşmamasının daha fazla olabileceğinden doğduğu söylenebilir. Agresyonun yönü ve türüne ait değişkenlerinin ortalamaları her iki grupta da birbirine yakındır. Dışa Dönük Agresivlte (E-A) ve Ego savunma (E-D) değişkenlerinin ortalaması Ikl grupta da en yüksektir. Bulguların aynı yönde oluşu, beklenilen farklılığın olmayışına her iki grup çocuğun ailelerinin yeni girdikleri toplumla çatışmaları neden gösterilebilir. Biri batı toplumu ile diğeri kent toplumunun orta sınıf değer yargıları ile çatışma içindedir. Her iki grupta da çocuk terbiyesinde bastırıcı,otoriter tutum ve ceza türü pekiştirici tercih edilmiştir. Ayrıca çocuklarına agressif model olabilecekleri bilinmektedir. Bu ortamın yarattığı psikolojik ve sosyal frustrasyonlar, çocuklar agresivitelerini yansıtacak durumla karşılaştıklarında aynı yada benzer tepkilerde bulunmalarına neden olmuştur.