Maneviyat ve tanrıya bağlanmanın evlilik uyumu ile ilişkisi üzerine bir araştırma

Abstract

Bu araştırmanın amacı evli bireylerin manevi yönelim düzeyleri ve Tanrıya bağlanma tarzları ile evlilik uyumu düzeylerinin nasıl bir ilişki içinde olduğunu tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda Türkiye’de ikamet eden 18-65 yaş aralığında yer alan 352 evli kadın ve 234 evli erkek olmak üzere toplam 586 kişiden oluşan örneklem grubuna “Manevi Yönelim Ölçeği”, “Tanrıya Bağlanma Ölçeği” ve “Çift Uyum Ölçeği” uygulanmıştır. Veriler çevrimiçi değerlendirme araçları ile toplanmış SPSS programı kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen verilere göre manevi yönelim ile evlilik uyumu arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Tanrıya Güvenli bağlanma ve evlilik uyumu arasında pozitif yönde anlamlı bir ilişki tespit edilirken Tanrıya kaygılı bağlanma ve evlilik uyumu arasında negatif yönde anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Katılımcıların evlilik uyumu düzeyleri demografik değişkenlere göre istatistiksel olarak farklılık göstermiştir.

The purpose of this research is to determine how married individuals' spiritual orientation levels and attachment styles to God are related to their marital adjustment levels. For this purpose, the "Spiritual Orientation Scale", "Attachment to God Inventory" and "Dyadic Adjustment Scale" were applied to a sample group of 586 people, 352 married women and 234 married men, aged between 18-65, residing in Turkey. Data were collected with online assessment tools and analyzed using SPSS 21 program. According to the data obtained, a positive significant relationship was determined between spiritual orientation and marital adjustment. While a positive significant relationship was found between secure attachment to God and marital adjustment, a negative significant relationship was found between anxious attachment to God and marital adjustment. The marital adjustment levels of the participants showed statistical differences according to demographic variables.