Endometrioziste otoantikor varlığının over rezervi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Endometriozis vakalarının yaklaşık %50'sinde endometriozis bulgularının yanı sıra immünolojik bozukluklar bildirilmiş olmasına rağmen, endometriozise eşlik eden otoimmünite nedeniyle sekonder gelişen otoantikorların over rezervi üzerindeki spesifik etkisinin değerlendirildiği yeterli sayıda araştırma bulunmamaktadır. Endometriozis tanılı hastalarda otoantikor insidansının belirlenmesi ve otoimmünitenin tek başına over rezervi üzerinde, endometriozisin etkisinin ötesinde olumsuz etkisi olup olmadığının incelemesi amacıyla prospektif gözlemsel çalışma gerçekleştirilmiştir. Gereç ve Yöntem: Çalışma kapsamında Ocak 2022 – Ocak 2023 tarihleri arasındaki bir yıllık sürede Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Anabilim Dalı Üreme Endokrinolojisi ve İnfertilite Polikliniği’ne başvurmuş ve endometriozis tanısı almış olan 104 hasta çalışma grubuna alınmıştır. Çalışmaya ultrason ile değerlendiren ve endometrioma tanısı alan veya opere olan hastalarda patolojik olarak tanı alan hastalar dahil edilmiştir. Hasta ve kontrol gruplarından toplanmış olan kan örnekleri üzerinde ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay – Enzime bağlı bağışıklık tahlili) yöntemi ile ANA (Antinuclear Antibody – Antinükleer Antikor) profili elde edilmiş, tiroid paneli çalışılmış, lupus antikoagulan ve AMH değerleri ölçülmüştür. Elde edilen ölçüm değerleri ve klinik değişkenlerin AMH (Anti Müllerian Hormon) değeri üzerindeki etkisi istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Analize hasta (n=104) ve kontrol (n=104) gruplarından toplam 208 birey dahil edildi. Bireyler herhangi bir otoantikor varlığı durumuna göre iki gruba ayrıldı. Hasta grubunda otoantikor pozitif birey sayısı 48, otoantikor negatif olan birey sayısı 56 olarak gözlemlendi. Hasta grubunda otoantikor pozitif bireylerin oranı %46 (48/104) olarak saptandı. Anti-müllerianhormon (AMH) düzeyinin AI(+) grupta, AI(-) gruba göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde düşük olduğu gözlemlendi. ((AI(-) :1,7ng/ml (0,6-4,8) ve AI(+): 0,8ng/ml (0,2-3,2), (p<0,01)). Sonuçlar: Gerçekleştirmiş olduğumuz prospektif gözlemsel çalışma sonucunda, geçmiş çalışmalardan elde edilmiş bulgularla paralel olarak, endometriozis tanısı almış hastaların yaklaşık %50’sinde otoantikor varlığı gözlemlendi. Çalışma grubunda otoantikor bulunma sıklığı (n=104, %46), kontrol grubuna (n=104, %38) göre yüksek olarak gözlemlendi. Otoantikor varlığının çalışma ve kontrol gruplarında over rezervi üzerine olumsuz bir etkiye sahip olduğu gözlemlendi.

Aim: Although immunological disorders as well as endometriosis findings have been reported in approximately 50% of endometriosis cases, there are not enough studies evaluating the specific effect of autoantibodies that develop secondary to autoimmunity accompanying en dometriosis onovarian reserve. A prospective observational study was conducted to determine the incidence of autoantibodies in patients diagnosed with endometriosis and to examine whether autoimmunity alone has a negative effect on ovarian reserve beyond the effect of endometriosis Materials and Methods: Within the scope of the study, 104 patients who applied to the Reproductive Endocrinology and Infertility Polyclinic of the Department of Gynecology and Obstetrics of Bursa Uludağ University Faculty of Medicine Hospital between January 2022 and January 2023 and were diagnosed with endometriosis were included in the study group. Patients evaluated with ultrasound and diagnosed with endometrioma or pathologically diagnosed in operated patients were included in the study. ANA (Antinuclear Antibody) profile was obtained by ELISA (Enzyme-Linked Immunosorbent Assay) method on blood samples collected from patient and control groups, thyroid panel was studied, lupus anticoagulant and AMH values were measured. The effect of the obtained measurement values and clinical variables on the AMH (Anti Müllerian Hormone) value was statistically evaluated. Results: A total of 208 individuals from the patient (n=104) and control (n=104) groups were included in the analysis. Individuals were divided into two groups according to the presence of any autoantibodies. In the patient group, the number of autoantibody positive individuals was 48 and the number of autoantibody negative individuals was 56. The rate of autoantibody positive individuals in the patient group was found to be 46% (48/104). It was observed that the anti-mullerian hormone (AMH) level was statistically significantly lower in the AI(+) group than in the AI(-) group. ((AI(-):1.7ng/ml (0.6-4.8) and AI(+): 0.8ng/ml (0.2-3.2), (p<0.01)) Conclusion: As a result of our prospective observational study, the presence of autoantibodies was observed in approximately 50% of patients diagnosed with endometriosis, in parallel with the findings from previous studies. The frequency of autoantibodies in the study group (n=104, 46%) was observed to be higher than in the control group (n=104, 38%). It was observed that the presence of autoantibodies had a negative effect on ovarian reserve in the study and control groups.