Kontinü ve siklik TPN'un hepatobilyer sisteme etkileri

Abstract

Çalışmamızda ağırlıkları 600-3300gr arasında değişen, 1-3,5 aylık, cinsiyetleri dikkate alınmayan ve spesifik patojen taşımayan 40 adet New Zealand türü beyaz tavşan kullanıldı. Altı denek grubu oluşturuldu : 1. Siklik ve kontinü kontrol grupları (n=5'er) : 14 gün süreyle standart tavşan yemi ile beslendiler. 2. Siklik 1 haftalık (n=7), kontinü 1 haftalık (n=8) gruplar : 7 gün süreyle tam aç bırakılarak TPN solüsyonu ile beslendiler. 3. Siklik 2 haftalık (n=8), kontinü 2 haftalık (n=7) gruplar : 14 gün süreyle tam aç bırakılarak TPN solüsyonu ile beslendiler. Tüm TPN gruplarına kliniğimizde de uygulanmakta olan üçü bir arada tekniği ile hazırlanmış TPN solüsyonu uygulandı. 53Her iki deney grubu, süreleri sonunda yüksek doz pentobarbital infüzyonu ile sakrifiye edildiler. TPN alan gruplarda yeterli tartı artışı gerçekleşmedi. Biyokimyasal ve histopatolojik incelemeler sonucunda kontrol gruplarına göre her iki TPN grubunda da patolojik sonuçlar ortaya çıkmasına rağmen özellikle kontinü 2 haftalık grubundaki patolojik sonuçlar kontinü tekniğin daha çok kolestaza ve KC hücre hasarına yol açtığı yönündeydi ve istatistiksel olarak da gösterilebildi. Siklik infüzyonlar sırasında deneklerde herhangi bir koplikasyonla karşılaşılmadı. Kontinü infüzyonlar denekler özel bir kafeste (restainer) stabilize edildikten sonra gerçekleştirildi. Herhangibir komplikasyonla karşılaşılmadı. Sonuçta siklik TPN uygulanımının, kontinü TPN uygulanımına göre daha az kolestaz ve KC hücre hasarına neden olduğu saptanmıştır. Bu tekniğin daha fizyolojik ve daha az toksik olduğunu düşünmekteyiz.