Eldeki fleksör tendon kesilerinin rehabilitasyonunda lazer tedavisinin etkinliği

Abstract

Günümüzde fleksör tendon kesilerinin cerrahi onarımını takiben çeşitli rehabilitasyon programları kullanılmaktadır. Ancak rehabilitasyon sırasında karşılaşılan komplikasyonlar nedeniyle, bu konudaki arayışlar sürmektedir. Biz, el fleksör tendon kesilerinin rehabilitasyonunda, egzersiz programına ek olarak kullanılan GaAs infrared lazerin klinik iyileşme üzerine olan etkisini, plasebo kontrollü çiftkör prospektif bir çalışma ile araştırdık. Bu amaçla 24 hastaya ait 39 parmak çalışmaya alındı. I. Grupta bulunan 12 hastanın 20 parmağına, onarım sonrası 2. ve 3. haftalarda girdap banyosu ve 100 Hz frekansta GaAs infrared lazer tedavisi, II. Grupta bulunan 12 hastanın 19 parmağına ise girdap banyosu ve plasebo lazer tedavisi yapıldı. Ayrıca her iki gruba, erken mobilizasyon yöntemlerinden biri olan Washington yöntemi uygulandı. Tedavinin etkinliğini değerlendirmek için tüm hastalarda VAS'ya göre ağrı şiddeti, ödem, el kavrama gücü ve fonksiyonel değerlendirme parametreleri kullanıldı ve iki grup birbiriyle karşılaştırıldı. I. Grupta, ödem parametresinde tedavi sonrası başlayıp, operasyon sonrası 8.ve 12. haftalarda da devam eden anlamlı iyileşme olduğu görüldü. II. Grupta ise ödemde tedavi sonrası anlamlı bir düzelme saptanmazken, 8. ve 12. haftalarda bu grupta da anlamlı düzelme tespit edildi. Ancak I. Grupta 8.haftada görülen iyileşmenin, II. Gruba göre istatistiksel olarak daha fazla olduğu gözlendi. Diğer parametrelerde ise iki grup arasında anlamlı bir fark olmadığı görüldü. Sonuç olarak bu çalışma lazer tedavisinin fleksör tendon kesilerinin rehabilitasyonunda ödem üzerine olumlu katkı sağlayabileceğini göstermiştir. Ayrıca bu çalışmanın, lazer tedavisinin diğer klinik parametreler üzerine olan etkilerinin de araştırılacağı, daha fazla sayıda hasta içeren, değişik lazer cihazları ve farklı dozlar kullanılarak yapılacak ileriki klinik çalışmalara bir basamak olacağı düşüncesindeyiz.

Many different postoperative rehabilitation programs have been applied to patients with flexor tendon injuries. However, because of the complications encountered along the rehabilitation program, continuous research is done in this field. We have evaluated the effect of GaAs infrared laser, which has been used as a support to the rehabilitation program, on clinical improvement in flexor tendon injuries of the hand, in this double-blind prospective placebo-controlled study. Thirtynine fingers of 24 patients were included in the study. During the 2nd and 3rd weeks of the postoperative period, whirlpool and 100 Hz frequency GaAs infrared laser therapy were applied to the 20 fingers of 12 patients in Group I, and whirlpool and placebo laser therapy were applied to the 19 fingers of 12 patients in Group II. In addition, Washington regimen which is one of the early mobilisation programs, was applied to both groups. Pain intensity (VAS), edema, hand grip strength and functional evaluation parameters were compared in both groups, in order to evaluate the effectiveness of the therapy. In Group I, significant improvement was noted in edema after treatment, which continued in the 8th and 12th weeks. While improvement in edema was not significant after treatment in Group II, it reached statistical significance in the 8th and 12th weeks. When the two study groups were compared, significantly more improvement was found in the 8th week in Group I. No significant difference was observed between the two groups inother parameters. In conclusion, this study has shown that laser therapy might provide edema reducing effect in the rehabilitation of flexor tendon injuries. Furthermore, we suggest that this study might serve as a step for future studies including more patients and different types and wavelengths of laser.