Acil servise başvuran 65 yaş ve üzeri intrakranial kanaması olan hastaların demografik ve epidemiyolojik özelliklerinin retrospektif analizi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı acil servis (AS)’e başvuran ≥65 yaş intrakranial kanaması olan hastaların demografik ve epidemiyolojik özelliklerinin incelenmesi ve klinik sonlanımları ile ilişkili faktörlerin belirlenmesidir. Metod: Kesitsel tipte olan bu çalışma, 1 Ocak 2018 – 31 Aralık 2022 tarihleri arasında Bursa Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Acil Servis (AS)’inde İntrakranial Kanama (İKK) tanısı alan ≥65 yaş olguların dosyalarının retrospektif olarak değerlendirilmesi ile gerçekleştirilmiştir. Bulgular: Olguların %57,6’sı erkekti ve yaş ortalaması 75,49 ± 7,43 yıldı. Olguların %79,9’unda en az bir ek hastalık, %46,0’ında travma öyküsü vardı. Bilgisayarlı Tomografi (BT) sonucunda en sık kanama saptanan bölgeler; %39,1 subdural, %38,6 intraparankimal ve %26,1 subaraknoid kanamaydı. Olguların %48,9’una en az bir antikoagülan tedavi uygulandı. Olguların %7,6’sı taburcu olurken, %21,2’si Yoğun Bakım Ünitesi (YBÜ)’ne yatırıldı, %29,9’u sevk edildi ve %1,6’sı eksitus oldu. Diğer olgularla karşılaştırıldığında, klinik sonlanımı YBÜ yatış/ sevk/ ölüm olan olgular arasında kadın sıklığı (%34,9’a karşı %49,2, p = 0,002), Sistolik Kan Basıncı (SKB) (p<0,001), Diastolik Kan Basıncı (DKB) (p = 0,002) değerleri ve subdural kanama sıklığı (%20,8’e karşı %55,5, p<0,001) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek iken; Glasgow Koma Skoru (GKS) (p<0,001) ve intraparankimal kanama sıklığı (%52,8’e karşın %25,9, p<0,001) ise anlamlı düzeyde daha azdı. Çok değişkenli analiz sonuçlarına göre; subdural kanama saptanan olgularda (OR: 2,538 [%95GA: 1,314 - 4,902], p<0,001) ve GKS daha düşük olan olgularda (OR: 0,448 [%95 GA: 0,362 - 0,553], p<0,001) YBÜ yatış/ sevk/ ölüm riskinin anlamlı düzeyde arttığı saptandı. Sonuç: İKK nedeniyle AS’e başvuran 65 yaş ve üzeri olgulardan subdural kanama saptananlarda ve GKS daha düşük olanlarda klinik olarak kötü sonlanım riski anlamlı düzeyde daha yüksek bulundu. Klinik pratikte özellikle bu olguların kötü sonlanım riskinin daha fazla olduğunu göz önünde bulundurarak, erken dönemde doğru tedavinin uygulanması sağ kalımı artıracak çabalar arasında yer alabilir.

Aim: The aim of this study was to evaluate the demographic and epidemiologic characteristics of patients aged ≥65 years with intracranial hemorrhage admitted to the emergency department (ED) and to determine the factors associated with clinical outcomes. Methods: This cross-sectional study was conducted by retrospectively evaluating the files of patients aged ≥65 years who were diagnosed with ICH in the ED of Bursa Uludag University Faculty of Medicine Hospital between January 1, 2018 and December 31, 2022. Results: 57.6% of the patients were male and the mean age was 75.49 ± 7.43 years. 79.9% of the patients had at least one comorbidity and 46.0% had a history of trauma. The most common sites of hemorrhage on computed tomography (CT) were subdural 39.1%, intraparenchymal 38.6% and subarachnoid 26.1%. At least one anticoagulant treatment was administered in 48.9% of the cases. While 7.6% of the patients were discharged, 21.2% were hospitalized in the intensive care unit (ICU), 29.9% were transferred to the ICU and 1.6% died. Compared with the other cases, among cases with clinical outcome of ICU hospitalization/ICU referral/death, the frequency of women (34.9% vs. 49.2%, p = 0.002), systolic blood pressure (SBP) (p<0.001), diastolic blood pressure (DBP) (p=0.002) and subdural hemorrhage (20.8% vs. 55.5%, p<0.001), were significantly higher, whereas the glasgow coma scale (GCS) value (p<0.001) and the frequency of intraparenchymal hemorrhage (52.8% vs. 25.9%, p<0.001) were significantly lower. According to the results of multivariate analysis, the risk of ICU admission/ICU referral/death increased significantly in patients with subdural hemorrhage (OR: 2.538 [95% CI: 1.314 - 4.902], p<0.001) and in patientswith lower GCS score (OR: 0.448 [95% CI: 0.362 - 0.553], p<0.001). Conclusion: Among patients aged 65 years and older admitted to the ED for ICH, the risk of clinical poor outcome was significantly higher in patients with subdural hemorrhage and those with lower GCS values. In clinical practice, considering that the risk of poor outcome is higher in these patients, early application of the correct treatment may be among the efforts to increase survival.