Kitap tanıtımı: Nihat Uzun, Hicrî II. asırda siyaset-tefsir ilişkisi, Pınar Yay., İstanbul, 2011, 302 s.

Abstract

Eserin önsözünde(s.13-15), Kur'an’ın nüzul zamanına yakın olmakla Kur’an’ın yoruma muhtaç kısımları arasında ters orantı olduğu, nüzul zamanına olan uzaklık arttıkça Kur’an-ı Kerîm’in yoruma muhtaç kısımlarının da arttığı ifade edilmektedir. Yazara göre tefsir faaliyetinin ortaya çıkmasının ve gelişmesinin temel sebebi, insanların buna duydukları ihtiyaçtır. Hicrî, I. asrın ortalarından itibaren Müslümanların Kur'an’ı tefsir etme sebeplerinde bazı farklılaşmalar görülmüştür. Bu farklılaşmanın nedenleri, değişen toplum yapısı ve buna bağlı olarak ortaya çıkan siyasî ihtilaflardır. Siyasi ihtilaflar, Kur'an-ı Kerîm’le bir şekilde ilişki hâlinde olmuşlardır. Bu durumun tezahür şekli ise ya ayetlerin farklı yorumlanması ya da farklı grupların ayetleri kendilerine destek için kullanması şeklinde ortaya çıkmıştır. İlk dönemlerde siyaset kurumu ile tefsir faaliyetleri (ve Kur’an) arasındaki ilişkide yoğunluk yaşanmış, Hicrî II. asır, bu yoğunluğun güzel bir örneğini teşkil etmiştir.