Seçilmiş benign prostat hiperplazili hastaların tedavisinde Doksazosin'in yeri

Abstract

Selektif α1-adrenoseptör antogonisti olan Doksazosin, 2 mg, 4 mg ve 8 mg dozlarında maksimum ve ortalama akım hzlarında plasebo ile karşılaştırıldığında anlamlı artışlar sağlamıştır. Bu artışlar tedavinin 2.haftasından itibaren izlenmiştir. Doksazosin ile BPH semptomlarında belirgin azalmalar kaydedilmiştir. Tüm tedavi dozlarında plasebo ile karşılaştırıldığında sistolik ve diastolik kan basıncı değerlerinde anlamlı düşüşler görülmüştür. Tedavi sonrası rezidüel idrar volümlerinde Doksazosin ile %31.6, plasebo grubunda ise %7.4’lük azalma kaydedilmiştir. Plasebo alan hasta popülasyonunda hiç yan etki görülmezken, Doksazosin kullanan grupta %35 oaranında rastlanılan yan etkiler hafif ya da orta derecede olmuştur. Sonuç olarak; sonuçlarımız malignité olasılığı ekarte edilmiş, komplike olmamış, cerrahi tedavi endikasyonu göstermeyen BPH’li hastaların tedavisinde bir selektif aı-adrenoseptör blokörü olan Doksazosin kullanımının terapötik bir alternatif olduğu görüşünü desteklemektedir. Semptomatik iyileşme ile maksimum ve ortalama idrar akım hızına olan etki açısından değerlendirildiğinde, günde 4 mg ve 8 mg kullanılan Doksazosin dozları arasında anlamlı farklılık izlenmemekle birlikte, hipotansif etkinin ve yan etki derecesinin 8 mg/gün dozundaki Doksazosin kullanımı ile daha belirgin olduğu gözlenmiş ve BPH tedavisinde optimal terapötik Doksazosin dozunun 4mg/gün olduğu sonucuna varılmıştır.