Soybean seed yield performances under different cultural practices

Abstract

This study was carried out to investigate the yield response of 2 soybean (Glycine max (L.) Merrill) cultivars to different planting dates and plant populations and to examine the relationships of seed yield with leaf area index (LAI) and total dry matter (TDM) during the vegetative and reproductive periods for planting dates. plant populations, and cultivars. Two soybean cultivars, A-3127 (early maturity group, MG-III) and 1530 (late maturity group, MG-IV). were planted in 2 planting dates; mid-April and mid-May during 2005 and 2006 at high (660,000 plant ha(-1)) and low (330,000 plant ha(-1)) plant populations. Plantings in mid-April increased seed yield by about 10.0%-13.5% compared with mid-May plantings. High plant populations produced 17.7% higher seed yield than the low population. Seed yield of the late maturity cultivar was more than that of the early maturing cultivar. Significant and positive relationships between seed yield and LAI were evident for planting dates at all growth stages in 2005 and 2006. Seed yields at high and low plant populations were negatively and significantly correlated with LAI at vegetative stage (V(5)), but positively and closely related to LAI at reproductive stages (R(4) and R(6)) in both experimental years. The relationships between seed yield and LAI with early and late maturity cultivars were significant and positive at all growth stages except the V. growth stage in both 2005 and 2006. Seed yield was positively and significantly correlated with TDM at all growth stages for planting dates, plant populations. and cultivars.Bu çalışma, iki farklı soya (Glycine max (L.) Merrill) çeşidinin farklı ekim zamanları ve bitki sıklıklarına tepkisi ile vejetatif ve generatif gelişme dönemlerinde ekim zamanları, bitki sıklıkları ve soya çeşitleri bakımından tohum veriminin yaprak alan indeksi (LAI) ve toplam kuru madde miktarı (TDM) arasındaki ilişkileri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Erkenci olgunlaşma grubuna (MG-III) dahil A-3127 ve geççi olgunlaşma grubuna (MG-IV) dahil 1530 çeşitleri 2005 ve 2006 yıllarında iki farklı ekim zamanı (15-Nisan ve 15- Mayıs) ve iki farklı bitki sıklığında (Yüksek: 660.000 bitki ha-1 ve Düşük: 330.000 bitki ha-1) yetiştirilmiştir. 15-Nisan ekimleri, 15- Mayıs ekimlerine göre tohum verimini % 10,0 - % 13,5 oranında arttırmıştır. Yüksek bitki sıklıkları, düşük bitki sıklıklarına göre % 17,7 oranında daha fazla tohum verimi sağlamıştır. Aynı zamanda, geç olgunlaşma grubuna dahil olan 1530 çeşidinden, erken olgunlaşma grubuna dahil olan A-3127 çeşidine göre daha fazla tohum verimi alınmıştır. Hem 2005 hem de 2006 yıllarında her iki ekim zamanında ve bütün gelişme dönemlerinde tohum verimi ile yaprak alan indeksi arasında önemli ve pozitif yönlü bir ilişki bulunmuştur. Yüksek ve düşük bitki sıklıkları bakımından tohum verimi ile yaprak alan indeksi arasındaki ilişki her iki deneme yılında da V5 vejetatif gelişme döneminde önemli ve negatif yönlü iken R4 ve R6 generatif gelişme dönemlerinde pozitif yönlü ve önemli olmuştur. Erkenci ve geççi çeşitler bakımından tohum verimi ile yaprak alan indeksi arasındaki V5 vejetatif gelişme dönemi dışındaki bütün gelişme dönemlerinde, her iki deneme yılında da pozitif yönlü ve önemli çıkmıştır. Ayrıca, tohum verimi ile toplam kuru madde içeriği arasındaki ilişki, bütün deneme yıllarında ve bütün gelişme dönemlerinde ekim zamanları, bitki sıklıkları ve çeşitler bakımından önemli bulunmuştur.