Farklı azot kaynaklarının bazı serin iklim çim bitkilerinin gelişimi ve çim kalitesi üzerine etkiler

Abstract

Bu tez çalışması, farklı azot kaynaklarının bazı serin iklim çim bitkilerinin gelişimi ve çim kalitesi üzerine etkilerinin belirlenmesi amacıyla 2017 ve 2018 yıllarında Bursa Osmangazi Belediyesi Park ve Bahçeler Müdürlüğü Fidanlık Tesisi’nde hazırlanan deneme alanında yürütülmüştür. Deneme, tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrrürlü olarak kurulmuştur. Denemede iki faktör yer almakta olup, birinci faktör azot kaynakları [1 adet yavaş salınımlı gübre (Biosmart-23-5-7), 1 adet solucan gübresi (Sesol) ve 1 adet kimyasal gübre (%21'lik amonyum sülfat)], ikinci faktör farklı serin iklim çim türleri [Lolium perenne (ingiliz çimi)’nin Forever çeşidi, Festuca arundinacea (Kamışsı yumak)’nın Debussy 1 çeĢidi, Poa pratensis (Çayır salkım otu)’nun Shannon çeşidi]’dir. Deneme sonuçlarına göre; çim türleri arasında kamışsı yumak türü en iyi çim renk ve kalitesi vermiş olup, bu türü ingiliz çimi takip etmiştir. En düşük performans ise çayır salkım otunda görülmüştür. Azot kaynakları bakımından amonyum sülfattan en iyi sonuçlar elde edilmiştir. Ancak, bazı gözlem ve ölçümlerde ise amonyum sülfat ile birlikte yavaş salınımlı gübre de iyi sonuçlar vermiş, solucan gübresinden ise en düşük çim renk, kalite ve biçinti değerleri elde edilmiştir. Yavaş salınımlı gübre amonyum sülfat gübresinden çok üstün olmasa da çoğu gözlemde kabul edilebilir renk ve kalite değerlerinin alt sınırı olan 6’nın üzerinde değerler vermiştir. Buna göre çim rengi hususunda yüksek bir beklentinin olmadığı ve azot yıkanması sonucu oluşacak çevre kirliliğinin engellenmesinin düşünüldüğü alanlarda yavaş salınımlı gübre uygulanabilir.

This study was conducted to determine the effects of different nitrogen resources on plant growth and turf quality of some cool season turfgrasses in 2017 and 2018 years at Osmangazi Municipality, Directorate of Parks and Gardens, Nursery Plant, Bursa, Turkey (40° 14’N, 29° 02’E, 92 m above sea level). The experiment was set out as two factors in randomized blocks with three replications. Nitrogen resources [slow release fertilizer (Biosmart 23-5-7), vermicompost (Sesol) and chemical fertilizer (%21 ammonium sulfate)] were first factor and different cool climate grass plants (Lolium perenne, Festuca arundinacea, Poa pratensis) were second factor. According to the results of the experiment; among the turfgrasses, Festuca arundinacea has given the best turf color and quality. This turfgrass was followed by Lolium perenne. The lowest performance was observed in Poa pratensis. The best results were obtained from ammonium sulfate in terms of nitrogen sources. However, in some observations and measurements, slow release fertilizer and ammonium sulfate also gave the best results, while the lowest turf color, quality and clipping yield were obtained from vermicompost. Although slow release fertilizer is not superior to ammonium sulfate fertilizer, in most observations it gives values over 6, which is the lower limit of acceptable color and quality values. Accordingly, slow release fertilizer can be applied in areas where there is no high expectation about grass color and where environmental pollution is expected to occur as a result of nitrogen leaching.