Köpeklerde kompozit ve amalgam dolgu materyallerinin in vitro ve in vivo karşılaştırılması
Loading...
Date
2002-10-15
Authors
Kanık, Sema
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Uludağ Üniversitesi
Abstract
Bu çalışmanın amacı, köpek dişlerinde okluzyon basıncının fazla olduğu posterior restorasyonlarda en uygun restorasyon maddesinin seçimi İçin Al (amalgam), A2 (yapıştırıcı+amalgam) ve K (kompozit)'in karşılaştırılmasıdır. Çalışma materyalini iki ana grupta in vitro=30 diş ve in vivo n= 72 diş oluşturdu. Bu materyal; Al, A2 ve K olarak üç alt grupta düzenlendi. Bütün dişlerde I. sınıf kavite oluşturulmasını takiben, rutin restorasyon prosedürü uygulandı. İn vitro çalışmada bu restorasyonlar kenar sızıntısı yönünden değerlendirildi. İn vivo çalışmada restorasyonlar 15., 30., 60., 120., 150. ve 180. günlerde USPHS (United States Public Health Service) kriterlerine göre değerlendirildi. Çalışmanın in vitro bölümünde istatiksel olarak, mikrosızıntının en fazla görüldüğü grup olan Al restorasyonlarında diğer gruplara göre anlamlı bir fark gözlendi (p<0,05). A2 ve K arasında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). In vivo bölümde ise altı aylık değerlendirme süreci sonunda istatiksel olarak üç grup arasında fark bulunmamıştır (p>0,05). Ancak bu altı ay içerisindeki kalite kayıpları değerlendirildiğinde; yüzey görünümü yönünden Al restorasyonlarında yavaş bozulma, A2 ve K restorasyonlarda hızlı bir kalite düşmesi, kenar adaptasyonu yönünden sırasıyla Al en iyi, K orta ve A2 ise en fazla kalite kaybı, kenar renk değişimi kriteri değerlendirildiğinde Al en az, A2 orta derecede, K ise büyük kalite kayıplı olarak, anatomik form yönünden K en iyi durumda, Al orta ve A2 en büyük kayıplı olarak gözlenmiştir. Sekonder karies yönünden üç grup içinde fark görülmemiştir. Amalgam ve kompozit dolgu materyalleri posterior dişler (premolar ve molar) için benzer değerde restorasyon materyalleri olarak kullanılabilir. Yapıştırıcılı amalgam kullanımı uygun olmamakla birlikte, amalgambond ile benzer karşılaştırmalı çalışmalar yapılması önerilebilir. Mikrosızıntı ve diğer kriterler gözetildiğinde kompozit restorasyon materyalleri köpek posterior dişlerindeki sınıf I kaviteleri için en uygun materyaller olarak kabul edilebilir.
Comparative in vitro and in vivo studies of composite resin and amalgam filling materials in dogs The aim of this study was to compare Al (amalgam), A2 (bonding+amalgam) and K (Composite) to determine the most appropriate restoration material for posterior dogs' teeth which are under great chewing pressure. The material comprised of 30 teeth for in vitro study and of 72 teeth for the in vivo study. These main groups were subdivided into three groups; Al, A2 and K. Following preparation of Class VI cavities in the specimens of all groups, routine restoration procedure was applied. In the in vitro study all teeth in each group were evaluated for their microleakage level. In the in vivo study teeth in each group were scored by using USPHS (United States Public Health Service) criteria according their surface appearance, marginal adaptation, marginal discoloration, anatomic form and secondary caries during 6 months on 15., 30., 60., 90., 120., 150. and 180. days after restoration. The in vitro Group Al showed a difference to group A2 and group K (p<0,05). There was no significiant difference between group A2 and group K (p>0,05). At the end of six months there was no statistically significiant difference between all groups (p>0,05). The evaluation of the restorations quality looses during six months showed that Al restorations had best appearances compared to A2 and K. Marginal adaptation was best in group Al and the worst in group A2. Evaluation of the marginal discoloration revealed that group Al was the best and group K the worst. Best anatomic form was observed in group K and worst in group A2. Concerning secondary caries there was no difference between the groups. Amalgam and composite restoration materials are found to be suitable for dogs'posterior teeth. Amalgam in combination with bonding is not appropriate but comparative studies should be performed with amalgambond. Considering microleakage and other criteria, composite restoration material is the most appropriate restoration material for class VI cavities in posterior dogs' teeth.
Comparative in vitro and in vivo studies of composite resin and amalgam filling materials in dogs The aim of this study was to compare Al (amalgam), A2 (bonding+amalgam) and K (Composite) to determine the most appropriate restoration material for posterior dogs' teeth which are under great chewing pressure. The material comprised of 30 teeth for in vitro study and of 72 teeth for the in vivo study. These main groups were subdivided into three groups; Al, A2 and K. Following preparation of Class VI cavities in the specimens of all groups, routine restoration procedure was applied. In the in vitro study all teeth in each group were evaluated for their microleakage level. In the in vivo study teeth in each group were scored by using USPHS (United States Public Health Service) criteria according their surface appearance, marginal adaptation, marginal discoloration, anatomic form and secondary caries during 6 months on 15., 30., 60., 90., 120., 150. and 180. days after restoration. The in vitro Group Al showed a difference to group A2 and group K (p<0,05). There was no significiant difference between group A2 and group K (p>0,05). At the end of six months there was no statistically significiant difference between all groups (p>0,05). The evaluation of the restorations quality looses during six months showed that Al restorations had best appearances compared to A2 and K. Marginal adaptation was best in group Al and the worst in group A2. Evaluation of the marginal discoloration revealed that group Al was the best and group K the worst. Best anatomic form was observed in group K and worst in group A2. Concerning secondary caries there was no difference between the groups. Amalgam and composite restoration materials are found to be suitable for dogs'posterior teeth. Amalgam in combination with bonding is not appropriate but comparative studies should be performed with amalgambond. Considering microleakage and other criteria, composite restoration material is the most appropriate restoration material for class VI cavities in posterior dogs' teeth.
Description
Keywords
Amalgam, Kompozit, Köpek, Posterior diş (premolar ve molar), Restorasyon yapıştırıcı, Bonding, Composite, Dog, Posterior teeth, Restoration
Citation
Kanık, S. (2002). Köpeklerde kompozit ve amalgam dolgu materyallerinin in vitro ve in vivo karşılaştırılması. Yayınlanmamış doktora tezi. Uludağ Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü.