Posttravmatik tendon yapışıklıklarını önlemede tek doz radyoterapinin etkinliği

Abstract

Yüzeyel yerleşimleri sebebi ile elin ekstrinsik tendonlarının yaralanmalarına sık rastlanmaktadır. Tendon yaralanmaları sonrası iyileşme bölgesi ile çevre dokular arasında meydana gelen yapışıklık tendonun normal fonksiyonuna kavuşmasının önündeki en büyük engeldir. Bu çalışmanın amacı, düşük doz radyoterapinin travma sonrası sinovyal kılıf içindeki fleksör tendon adezyonunu modüle edecek potansiyele sahip olduğunu göstermektir.Bu çalışma 20 adet erişkin, 2400-3800 gr ağırlığında New Zealand cinsi tavşan üzerinde gerçekleştirildi. Her bir deneğin her iki arka 3. ve 4. ayak parmak fleksör profundus tendonları kullanılarak toplamda 80 tendon üzerinde çalışıldı. A1 ve A3 makaraları arasında fleksör profundusa yarım kat perkutan tenotomi uygulandı. Denekler Kontrol ve Radyoterapi grubu olarak ikiye ayrıldı. . Hayvanların her iki ayağı toplamda 3 Gray dozunda X ışını alacak şekilde tek seferde ışınlandı. Ameliyat sonrası 10. günde denekler sakrifiye edildi. Longitudinal planda alınan kesitler Tang ve arkadaşlarının tanımladığı histolojik evreleme kriterleri kullanılarak peritendinöz alandaki adezyonlar yönünden değerlendirildi.Çalışmanın analizleri kontrol grubundaki 8 tavşana ait 23 ve radyoterapi grubundan 7 tavşana ait 26 adet histolojik incelemeye uygun kalitede preparat üzerinde yapıldı. Radyasyon grubunda adezyonun ve enflamatuar cevabın kontrol grubuna oranla artmış olduğu görüldü. (p?0.001)Çalışmamızda radyoterapinin enflamatuar cevabı adezyonu arttıracak şekilde modüle ettiği görülmüştür. Bu durum dozun az ya da fazla gelmesine bağlı olabilir. Peritendinöz adezyonu azaltacak şekilde sinovyal cevabı modüle edilecek doz aralığının bulunması için daha yüksek denek sayıları ile farklı dozlarda çalışmak gerekmektedir. Radyoterapi ekstrakorporal kullanımı, peroperatif uygulanma zorunluluğu olmaması ve enflamasyon üzerine etkinliği sebebi ile tendon yaralanmaları sonrası adezyonu önlemede umut vadeden bir yöntemdir.Lacerations of extrinsic flexor tendons of the hand are common. Posttraumatic peritendinous adhesion is the greatest obstacle to achieve normal tendon function. In this study, our purpose was to show that single dose radiotherapy has the potential to modulate intrasinovial tendon adhesions.This study was performed on 20 adult New Zealand rabbits weighting 2400-3800 grams. 3rd and 4th flexor profundus tendons of both hind feet were used, making a total of 80 tendons. Partial percutaneous tenotomy was performed between A1 and A3 pulleys. Subjects were grouped into Control and Radiotherapy groups. Rabbits in the radiotherapy group received 3 Gray of X irradiation in single fraction. Subjects were sacrificed on day 10. Histological evaluation of longitudinal sections of tendons was made using Tang grading system for peritendineous adhesions.23 tendons from 8 of the rabbits in the radiation group and 26 tendons from 7 of the rabbits in control group were suitable for histological evaluation. Adhesion and inflammatory response were greater in the radiotherapy group. (p?0.001)In our study, radiotherapy following tendon trauma modulated inflammatory response in favor of adhesions. This may be due to dose imbalance. Studies with different dosing regimens and higher number of animals are necessary to come with the ideal dose which will suppress the sinovial response. However, radiation therapy is still a promising modality to prevent tendon adhesions because of its extra corporal use and proven anti-inflammatory effect on certain doses.