Parkinson’s disease: Is it actually an inflammatory disorder?

Abstract

Introduction: Parkinson's disease is the second leading neurodegenerative disease worldwide; however, its pathogenesis remains unclear. Recently, the neuroinflammation theory, one of the theories explaining the pathogenesis of Parkinson's disease, has become prominent. We investigated the relationship between Parkinson's disease and inflammatory markers including epicardial adipose tissue thickness, neutrophil-lymphocyte ratio, and thrombocyte-lymphocyte ratio. Materials and Method: Seventeen patients with Parkinson's disease and 21 healthy individuals (control group) were enrolled. All the patients were evaluated by a neurologist using the Unified Parkinson's Disease Rating Scale and Hoehn and Yahr staging scale. A cardiologist measured epicardial adipose tissue thickness using echocardiography. After routine laboratory analyses, neutrophil-lymphocyte and thrombocyte-lymphocyte ratios were calculated for each patient. Results: Both epicardial adipose tissue thickness and thrombocyte-lymphocyte ratio were higher in the patient group than in the control group, but the difference was significant only for the former. Epicardial adipose tissue thickness was significantly correlated with the scores of 2nd and 3rd sections of the Unified Parkinson's Disease Rating Scale, which evaluate activities of daily living and motor functions, respectively, and with the total Unified Parkinson's Disease Rating Scale score. Inflammatory marker evaluation according to the disease stage based on the Hoehn and Yahr staging scale revealed a significant difference in epicardial adipose tissue thickness between stage 1 and stage 2 patients. Moreover, there was a significant correlation between disease duration and thrombocyte-lymphocyte ratio. Conclusion: Our results support the hypothesis that inflammation plays a role in the pathogenesis of Parkinson's disease.

Giriş: Parkinson hastalığı, dünya üzerinde ikinci en sık görülen nörodejeneratif hastalıktır; buna rağmen patogenezi halen aydınlanmış değildir. Parkinson hastalığı patogenezini aydınlatan teorilerden biri olan nöroinflamasyon teorisi son yıllarda ön plana çıkmıştır. Bu çalışmada Parkinson hastalığı ile epikardiyal yağ dokusu kalınlığı, nötrofil lenfosit oranı ve trombosit lenfosit oranı gibi inflamatuar göstergeler arasındaki ilişki araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya 17 parkinson hastası ve 21 sağlıklı birey (kontrol grubu) dahil edildi. Hastaların tümüne nöroloji uzmanı tarafından Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği ve Hoehn Yahr Evrelemesi yapıldı. Kardiyoloji uzmanı tarafından ekokardiyograji ile epikardiyal yağ dokusu kalınlığı ölçümü yapıldı. Tüm hastalardan rutin laboratuvar tetkikleri yapıldıktan sonra nötrofil lenfosit oranı ve trombosit lenfosit oranı hesaplandı. Bulgular: Hem epikardiyal yağ dokusu kalınlığı hem de trombosit lenfosit oranı Parkinson grubunda kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti ancak aradaki fark sadece ilki için anlamlıydı. Epikardiyal yağ dokusu kalınlığının Birleşik Parkinson Hastalığı Değerlendirme Ölçeği’nin günlük yaşam aktivitelerini yansıtan ikinci parçası ve motor fonksiyonları yansıtan üçüncü parçası ile Hoehn Yahr Evrelemesi arasında anlamlı ilişki saptandı. Bu ilişki özellikle Hoehn Yahr Evrelemesi’ne göre Evre-1 ile Evre-2 arasında belirgindi. Ayrıca hastalık süresi ile trombosit lenfosit oranı arasında anlamlı ilişki vardı. Sonuç: Elde ettiğimiz sonuçlar Parkinson Hastalığı patogenezinde inflamasyonun rol aldığı hipotezini desteklemektedir.