Kronik servisit-serviks erozyonunda elektrokoter ve kriokoter uygulaması sonuçlarının karşılaştırılması

Abstract

U.Ü. Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniğine çeşitli yakınmalarla başvuran kronik servisitis tespit edilmiş 100 hastaya özellikleri göz önüne alınmadan sıra ile yarısına elektrokoter ve diğer yarısına da kriokoter uygulandı. Çalışmamızda uygulamaya geçmeden önce hastaların geniş kapsamlı jinekolojik anamnezleri alındı. Fizik muayeneleri yapıldı, bakteriyolojik, sitolojik ve bir kısmında histopatolojik araştırmaları yapıldı. Çalışmamızda krioterapi cihazı Spembly Marka PCG 12 R model, elektrokoterizasyon cihazı ise Martin elektronom 60 marka idi. Krioterapi cihazında Co2 gazı tüpleri, elektrokoterizasyonda ise yuvarlak koter ucu kullanıldı. Hastalar mensturasyon bitiminden sonraki ilk 3 gün içinde uygulama için çağrıldı. Co2 tüpü kullanarak uygulanan krioterapide lezyona probun etrafında 3-4 mm kartopu oluşana kadar dondurma işlemi yapıldı. Elektrokoterizasyonda ise lezyon yuvarlak koter ucu ile noktavi tarzda os eksternden perifere doğru radier olarak koterize edildi. Kontrolleri düzenli bir şekilde yapılan hastalarda servikal lezyon elektrokoterizasyon sonucu iyileşme % 34 olguda 8 haftada % 40 olguda 12 haftada oluşurken kriokoterizasyonda bu oranlar 4. hafta sonunda % 16.8 haftada % 72 ve 12 hafta sonunda da % 8 olgu olarak tespit edildi. 12 hafta sonunda elektrokoter uygulaması sonucu % 74, kriokoter uygulamasında ise % 96 olguda tam iyileşme izlendi. İkinci uygulama gerektiren olgular da elektrokoterle tam iyileşme 12 hafta da olurken kriokoterde bu süre 8 hafta olarak tespit edildi.