Hizmet sektöründe pozitif psikolojik sermaye ile iş tatmini arasında ilişki

Abstract

Bu tezde hizmet sektöründe bulunan işletme çalışanlarında pozitif psikolojik sermaye ile iş tatmini arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda nicel araştırma tekniklerinden anket uygulaması gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemini, Bursa ilinde hizmet sektöründe faaliyet gösteren işletmelerde görev yapan çalışanlardan kolayda örnekleme yoluyla seçilen 295 mavi ve beyaz yakalı işgören oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından geliştirilen "Kişisel Bilgi Formu", Luthans ve arkadaşları (2007) tarafından geliştirilen "Psikolojik Sermaye Ölçeği" ve Weiss ve arkadaşları (1967) tarafından geliştirilen "Minnesota İş Tatmini Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson korelasyon analizi ve doğrusal regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre; hizmet sektöründe görev yapan mavi ve beyaz yakalı çalışanların umut ve özyeterlik düzeylerinin iyimserlik ve psikolojik dayanıklılığa göre daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Ayrıca çalışanların umut ve özyeterlik düzeylerinin artması ile iş tatmininin de arttığı tespit edilmiştir. İşletmelerde mavi ve beyaz yakalıların umut ve özyeterlilik düzeylerinin yüksek olması sayesinde verilen hizmet sunumunun daha kaliteli olması, müşteri memnuniyetinin artması, terfi, prim ve meslektaşlar-yönetim tarafından kabul görme ve nihayetinde yapılan işten tatmin olma söz konusudur. Dolayısıyla işletme yöneticilerinin, çalışanların pozitif psikolojik sermayeyi arttırma uygulamalarının çalışan tatmini yanı sıra iç müşteri konumundaki tatmin olan çalışanları işletmeye bağlama, personel devir hızını azaltma, örgütsel başarı ve rekabet düzeyini arttırma gibi olumlu sonuçlar yaratacağı düşünülmektedir.

The purpose of this thesis is to determine the relationship between positive psychological capital and job satisfaction among employees. For this purpose, a quantitative survey technique was performed. The sample of this study consisted of 295 participants selected by convenience sampling method from the blue and white collar employees of organizations in service industry in Bursa. Data collection tools were Demographics Form developed by the researcher, "Positive Psychological Capital Scale" developed by Luthans et al. (2007) and "Minnesota Job Satisfaction Scale" developed by Weiss et al. (1967). Pearson correlation analysis and lineer regression analysis were used for data analysis. Findings of the study have shown that the level of hope and self-efficacy of blue and white collar employees in the service sector were higher than optimism and psychological resilience levels. In addition, it was found that if the level of hope and self-efficacy of the employees increases, then job satisfaction of the employees also increases. Higher levels of hope and self-efficacy results in higher quality of service delivery, increased customer satisfaction, promotion, premiums and acceptance by colleagues and management, and ultimately satisfaction with the work done. Therefore, it is suggested that, in addition to the employee satisfaction of the employees, the applications for increasing the employees' positive psychological capital will create positive results such as higher commitment levels of employees who are satisfied as the internal customers, decreased the turnover rate, increased organizational success and competition level.