Sosyo kültürel ve demografik yönden Bursa'da çocuk suçluluğu

Abstract

İnsanın yeryüzü sahnesinde görülmeye başladığı binlerce yıldır gelmiş geçmiş insan topluluklarının çoğunda, adı adeta ‘masumiyetle’ özdeş algılanan çocuk, dikkatle bakanların rahatlıkla fark edebileceği bir sürecin sonunda, suç olgusunun kahramanı haline gelmektedir. Bu çalışmada, Bursa özelinde hareketle, ülkemizdeki suçlu çocuk profilini; Genel olarak, oturulan ve suçun işlendiği yer, çocukların çok işlediği suçlar, suçun işleniş şekli, yaş, cinsiyet gibi faktörler açısından son elli yıl içindeki değişimi, 1950’ li yıllar ve yakın dönemlerde yapılan çalışmaların sonuçlarının karşılaştırılması suretiyle, ayrıntılı olarak irdelenmiştir. Çocuğu suça yönelten nedenler, bireysel ve çevresel nedenler olmak üzere iki temel gruba ayrılır. Hastalıklar ve psikolojik bozukluklar bireysel nedenlerin başındadır. Bireysel nedenler, çocukların işlediği suçların, ancak oldukça küçük bir kısmım açıklayabilmektedir. Çocukların suça yönelmesinde esas önemli faktör çevresel nedenlerdir. Bunların başında, çocuğun hayatım içinde geçirdiği, aile, okul, iş, kent ve arkadaş çevresi gelmektedir. Aslında, suç olgusunu tek bir nedene bağlamak oldukça hatalı bir yaklaşım olur. Çünkü, suç tek bir nedenden çok, nedenler zincirinin bir sonucudur. Çocuk, içine düştüğü bu güç durumdan kurtarılmak isteniyorsa, öncelikle bu nedenler birer birer ortadan kaldırılmalıdır. Yoksa, bütün yapılanlar sorunun yerini değiştirmekten öteye gidemeyecektir.