Maksiller sinüs patolojilerinin değerlendirilmesinde ostium açıklığı ve klinik öneminin araştırılması

Abstract

Maksilier sinüs ostiumu, bu sinüslerin fizyolojilerinde olduğu kadar, patolojilerinde de önemli bir rol oynar. Bu çalışmanın ana amacı; astium Fonksiyonunu gösteren önemli öğelerden alan oatium açıklığını tespit etmek için basit ve kolay uygulanabilir bir yöntem geliştirmektir. Ayrıca geliştirilen bu yöntemle bulunan ostium açıklığı ile, çeşitli maksiller sinüs patolojilerinin klinik, radyolojik bulgularıyla, uygulanan tedavi arasındaki ilişkiyi araştırmak ve ostium açıklığı üzerindeki vücut pozisyonunun etkisini incelemektir. Bu amaçla, maksiller sinüs ponksiyonu yapılırken, trokara eklenen bir U manometre yardımı ile, maksiller sinüs içindeki basınç değişikliklerinin olup olmadığı, normal veya zorlu solunum sırasında gözlemlenmiştir. Geiiştirilen bu yöntem, Waters graf-Herinde çeşitli patolojileri olan 100 olguya uygulanmış ve bu olgular için den 20 tanesine klasik medikal tedavi verilerek 2 hafta sonra kontrola çağrılmıştır. Ostiumu açık olan sinüslerin % 94'ünde postnazal akıntı, % 83'ünde burun akıntısı bulunurken, ostiumu tıkalı olanların % IGD'ünde ağrı tespit edilmiştir. 90 oturur pozisyonda ostiumu açık bulunan olguların % 22'si, 180 yatar pozisyonla geçmekle yarı açık olurken, % 7'si tıkalı olarak bulunmuştur. Çalışmamızın sonucunda, geliştirdiğimiz yöntemin ostium açıklığını ölçmede basit kalay uygulanan ve ostium açıklığını gerçeğe yakın yansıtan bir yöntem olduğu kanısı na varılmıştır. Ayrına, klinik bulgular ile Waters grafisinde tespit edilen tam kapalılık bulgusunun, ostium açıklığı bulgularıyla karşılaştırılması anlamlı bulunmuştur. Oturur pozisyondan yatar pozisyona geçişin, ostium açıklığını belirgin olarak olumsuz etkilediği tespit edilmiştir. Tedavi sonuçları ile ostium açıklığı bulguları arasında anlamlı bir fark bulunamamıştır.