Mimari mekanın üretiminde çelik ve camın bir arada kullanımının örnekler üzerinden incelenmesi

Abstract

Bu çalışma, çelik ve camın mimarideki tarihsel gelişimini, bu süreçte mimari mekana etkisini ve mekanın biçimlenişine katkısını ele alarak, gelecekteki potansiyellerini araştırmaktadır. Endüstri Devrimi ile mimarideki kullanımı hız kazanan çelik ve cam malzemelerinin estetik ve işlevsellik açısından sağladığı avantajlar, mimari mekanın biçimlenişinde yeni olanaklar yaratmıştır. Çelik, güçlü ve esnek yapısıyla büyük açıklıkların geçilmesini sağlar, cam ise doğal ışık geçirgenliği ve şeffaflık özellikleri ile mekanları daha ferah ve geniş hale getirir. Bu iki malzeme, özellikle modern mimaride, mekansal esneklik, hafiflik, şeffaflık gibi kavramların ön plana çıkmasını sağlamış ve mimari mekanın üretim süreçlerini köklü bir biçimde değiştirmiştir. Çelik ve camın entegrasyonu, çağdaş mimarinin simgelerinden olan yapıları hem yapısal hem de estetik açıdan güçlendirmiştir. Kristal Saray (1851), çelik ve camın ilk büyük entegrasyon örneklerinden biri olarak mimarlıkta bir devrim yaratmış ve modern yapılar için bir temel oluşturmuştur. Bu yapı ile başlayan süreç, çelik ve camın mimari mekan üretiminde giderek daha yenilikçi biçimlerde kullanılmasına olanak tanımıştır. Zamanla, bu malzemelerin sunduğu yapısal ve estetik avantajlar, yeni tasarım yaklaşımlarının gelişmesine katkı sağlamıştır. Bu gelişim süreci, günümüzde Teknosfer Binası Projesi gibi yenilikçi yapılarla devam etmekte, çelik ve camın günümüz teknolojileriyle nasıl dönüşüm geçirdiğini ve bu malzemelerin geleceğin otonom şehirleri için nasıl bir ön proje niteliğinde olabileceğini gözler önüne sermektedir. Bu bağlamda, çalışma, çelik ve cam malzemenin mimari mekan üretimindeki tarihsel süreci, teknolojik gelişimi ve önemini tespit etmek amacıyla, bu malzemelerin mimari mekan üretimindeki rolünü tarihsel gelişim süreci ve çağdaş teknolojik yenilikler bağlamında bütüncül bir yaklaşımla ele alarak literatüre katkı sağlamaktadır.This study explores the historical development of steel and glass in architecture, their impact on architectural space in this process and their contribution to the shaping of space, and investigates their future potentials. The aesthetic and functional advantages of steel and glass materials, whose use in architecture accelerated with the Industrial Revolution, have created new possibilities in the shaping of architectural space. Steel, with its strong and flexible structure, allows large openings to be crossed, while glass, with its natural light transmission and transparency, makes spaces more spacious and wider. These two materials have brought concepts such as spatial flexibility, lightness and transparency to the forefront, especially in modern architecture, and have radically changed the production processes of architectural space. The integration of steel and glass has both structurally and aesthetically strengthened buildings that are symbols of contemporary architecture. The Crystal Palace (1851), one of the first major examples of the integration of steel and glass, revolutionized architecture and laid the foundation for modern buildings. The process that began with this building allowed steel and glass to be used in increasingly innovative ways in the production of architectural space. Over time, the structural and aesthetic advantages offered by these materials have contributed to the development of new design approaches. This development process continues today with innovative buildings such as the Teknosphere Building Project, revealing how steel and glass are transformed by today's technologies and how these materials can be a pre-project for the autonomous cities of the future. In this context, the study contributes to the literature by addressing the role of steel and glass in the production of architectural space with a holistic approach in the context of historical development process and contemporary technological innovations in order to determine the historical process, technological development and importance of these materials in the production of architectural space.