Avrupa Birliği-Çin Halk Cumhuriyeti ilişkilerinin güvenlik boyutu: Neoliberal bir yaklaşım

Abstract

Avrupa Birliği (AB) ve Çin Halk Cumhuriyeti (ÇHC) arasındaki diplomatik ilişkiler, 1975 yılında kurulmuştur. Aktörler arasındaki ilişkilerin yoğunlaşması ile ekonomik ve ticari anlaşmalar imzalanmış ve ilişkiler kademeli olarak karşılıklı bağımlılık düzeyine ulaşmıştır. AB ve ÇHC arasında karşılıklı bağımlılık ilişkisinin gelişmesi, ikili ilişkilerin kurumsallaşmasına ve farklı güvenlik sorunlarının ikili ilişkilerin gündemine dâhil olmasına olanak sağlamıştır. AB ve ÇHC, Tayvan sorununda, Afrika Kıtası'nda, silahların kontrolünde, iklim değişikliğinde, sağlık güvenliğinde, insan hakları, ekonomik güvenlik, terörizm, organize suç ve göç konularında iş birlikleri geliştirmiştir. Belirtilen çerçeve kapsamında bu çalışma, AB ile ÇHC arasındaki ilişkilerin güvenlik boyutunu neoliberalizm bağlamında incelemektedir. Çalışma, AB ile ÇHC arasındaki ilişkilerin neoliberalizmin değişkenleri kapsamında gelişim gösterdiğini, ikili ilişkilerde karşılıklı bağımlılıkların oluştuğunu ve iki aktör arasındaki ilişki biçiminin güvenlik alanında gerçekleştirilen iş birliğini belirlediğini ileri sürmektedir.

Diplomatic relations between the European Union (EU) and the People's Republic of China (PRC) were established in 1975. With the intensification of relations between actors, economic and commercial agreements were signed, and relations have gradually reached the level of interdependence. The development of an interdependent relationship between the EU and the PRC has led to the institutionalization of bilateral relations and the entry of various security matters into the agenda of bilateral relations. The EU and the PRC have cooperated on the Taiwan issue, the African Continent, arms control, climate change, health security, human rights, economic security, terrorism, organized crime, and migration. In this framework, this study examines the security dimension of the relations between the EU and the PRC in the context of neoliberalism. It suggests that the relations between the EU and the PRC have progressed in line with neoliberalism's variables, the interdependence in bilateral relations has been established, and the form of relationship between the two actors shapes the cooperation in the field of security.