İşyerindeki mentorluk uygulamaları ile çalışan motivasyonu arasındaki ilişkinin incelenmesi

Abstract

Mentor ve menti ilişkisi genellikle belirli bir hedef veya amaç etrafında kurulur. Mentinin öğrenme, büyüme ve kariyer ilerlemesi konularında mentorun deneyim ve bilgi birikiminden yararlanması temel hedeftir. Bu sebeple mentorluk, kurumsal firmalar tarafından son yıllarda sıkça tercih edilen bir uygulamadır. Mentorluk uygulamasının çalışanlarının bilgi birikimi ve performansı konusunda olumlu sonuçları olduğu yapılan araştırmalarla tespit edilmiştir. Bu bilgiler ışığında çalışmanın amacı; çalışanların performansı ve memnuniyeti açısından önemli bir kavram olan motivasyonun mentorluk ile arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bursa’da çalışanlarına mentorluk uygulaması yapılan tekstil sektöründe hizmet veren bir firmada motivasyon ilişkisini tespit etmek amacıyla anket uygulaması yapılmıştır. Mentorluk ve motivasyon değişkenleri için kanonik korelasyon analizi yapılmış olup, analiz sonucunda mentorluk ve motivasyon arasında istatistik açısından anlamlı, pozitif ve güçlü bir ilişki (0,90) olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, mentorluk ve motivasyon kanonik değişkenleri için önemli olan unsurlar (değişkenler) araştırma sınırları dahilinde ortaya çıkarılmıştır. Mentorluk kanonik değişkeninin en etkili alt değişkeni faydalı ve yapıcı eleştirel yapıdaki yönetici özelliğidir. Motivasyon kanonik değişkeninde ise, en etkili alt değişken uyumlu ve başarılı çalışma ortamı için gayret gösteren yönetici özelliği olmuştur.

The mentor and mentee relationship is often built around a specific goal or objective. The main goal is for the mentee to benefit from the mentor's experience and knowledge in learning, growth and career advancement. For this reason, mentoring is a practice frequently preferred by corporate companies in recent years. Research has shown that mentoring has positive results on employees' knowledge and performance. In the light of this information, the purpose of the study is to examine the relationship between motivation, which is an important concept in terms of employee performance and satisfaction, and mentoring. A survey was conducted to determine the motivation relationship in a company serving in the textile sector in Bursa where mentoring is applied to its employees. A canonical correlation analysis was conducted for mentoring and motivation variables, and as a result of the analysis, a statistically significant, positive and strong relationship (0.90) was found between mentoring and motivation. Moreover, the elements (variables) that are important for the canonical variables of mentoring and motivation were revealed within the boundaries of the research. The most effective sub-variable of the canonical variable of mentoring is the manager trait of useful and constructive criticality. In the canonical variable of motivation, the most effective sub-variable was the manager trait that strives for a harmonious and successful working environment.