Çocuklarda Allah tasavvurlarının gelişmesinde sevgi ve güvenin etkisi (9-12 yaş grubu)

Abstract

Dünya var olduğundan beri, içinde yaşayan insanlar, insan toplulukları, kavimler kendilerinden daha yüce olan varlığa inanma ihtiyacı hissetmişlerdir. İnanma ihtiyacı, insanın fıtratında var olan duygudur. İnsanlardaki inanma duygusu, onları arayış içine sokmuştur. Arayış içine girmeleri ise çocukluk çağına denk gelmektedir. Çocukların tanrı tasavvuru pek çok faktöre göre etkilenmekte ve şekillenmektedir. Aile ise bu faktörlerin başında gelmektedir. Aile fertlerinin iletişimi, birbirlerine olan duyguları, özellikle sevgi ve güven duygusu çocuğun olumlu bir tanrı tasavvuru geliştirmesinin sağlar. Günümüzde boşanmaların, ayrılıkların ve pek çok nedenden dolayı ailesinden ayrı kalan ya da sokakta yaşayan pek çok çocuk bulunmaktadır. Bu çocuklar her şeyden önce sevgi yoksunu olarak büyümekte ve güven duygusunu yaşayamamaktadır. Bu çocukların tanrı tasavvurları, aileleriyle beraber yaşayan çocukların tanrı tasavvurlarına göre çok daha farklı olacaktır.

Since the world has existed, people, human societies and tribes living in it have felt the need to believe in an entity that is greater than themselves. The need to believe is a feeling in The nature of a person. The sense of belief in people has led them to seek. And their search coincides with their childhood. Children's imagination of God is influenced and shaped by many factors. Family is one of these factors. Communication between family members, feelings for each other, especially love and trust, allows children to develop a positive vision of God. Today, there are many children who are separated from their families or live on the streets due to divorce, separation and many reasons. First of all, these children grow up as deprived of love and cannot experience the sense of trust. The imagination of these children will be very different from the imagination of the children living with their families.