Ebu Nasr es Serrac ve Kitabu'l-Luma

Abstract

İslam düşüncesinin teşekkül devrini oluşturan III/IX. yy.'ın sonları ile IV/X. yy'ın başlangıcında fakihlerin ve kelamcıların faaliyetleri henüz sistemleşmemişken yeni bir faaliyet hicri ikinci asırdan itibaren şekillenmeye başlamıştır. Bu da İslam'ın ruhi tezahürünü büyük ölçüde temsil eden tasavvuftu. İlk döneminde tasavvuf davranışlara yön veren eğilimlerin ahlaki temizliği ile kalbin temizliğinde ısrar eden zahidane dindarlığın tezahüründen başka bir şey değildi. Tasavvuf tıpkı diğer birçok kurum gibi tarihinin başlangıcında taklitçiler ve sahtekarlar için verimli bir zemin oldu. Tasavvuf kisvesine bürünüp onun saflığını istismar eden bu sahtekarların olumsuz etkisi, tasavvufun, Kur'an ve Sünnet'te ifadesini bulan İslam'dan uzak olduğu imajını vermiştir. İşte bu nedenledir ki tasavvufun samimi taraftarları erken bir dönemde; gerçek tasavvufu sahtesinden ayıracak önemli eserler telif etmişlerdir. İlk değilse bile ilklerden olan Ebu Nasr Serrac'ın Kitabu'l-Luma'ı bunların en sistemli ve en çok kaynak değeri taşıyan önemli bir eserdir. Bu araştırmamızla İslam tasavvuf tarihinin ana kaynaklarından olan Kitabu'l Luma' ve Serrac 'ın tasavvufi görüşlerini tanıtmayı amaçladık.