Fransa’da manevi danışmanlık ve rehberlik çalışmaları

Abstract

Manevi danışmanlık ve rehberlik kurumu Avrupa ülkelerinde yüz yıllardır süregelen bir gelenek olarak kendini göstermiştir. Bir yandan Fransız manevi danışmanlığın tarihi, sistemi, organizasyonu ve güncel durumundan haberdar olmak, diğer yandan Fransa’da yaşayan Müslümanların bu konuda neler yaptıklarını öğrenmek ve bu doğrultuda karşılaştıkları sorunlara önerilebilecek çözümlere zemin hazırlamak çalışmamızın amacıdır. Yöntem olarak kaynak tarama, doküman inceleme ve mülakat kullanılmıştır. Araştırma Fransa’da manevi danışmanlık üzerine yazılmış eserler, akademik tezler, makaleler ve haberler incelenerek ve yetkililerle görüşmeler gerçekleştirilerek yapılandırılmıştır. Çalışmanın vardığı sonuca göre Fransa’da her bir manevi danışmanlık alanı için (ordu, cezaevi, hastane) farklı öncelikler, uygulamalar, yasalar ve düzenlemeler söz konusudur. Bununla birlikte Fransız kurumlarında henüz 21. yüzyılın başından beri resmi olarak hizmet veren Müslüman manevi danışmanlar, mesleğe ve çalışma ortamlarına uyum sağlamayı başarmalarının yanı sıra çeşitli sorunlara maruz kalmışlardır.

L’organisation de l’aumônerie est un héritage qui perdure depuis des siècles dans les pays européens. Le but de notre étude est de prendre connaissance de l'histoire, du système, de l'organisation et de la situation actuelle de l’aumônerie française, de connaitre la situation des musulmans de France vis-à-vis de ce sujet et de fournir une base afin de chercher des solutions aux problèmes auxquels ils sont confrontés. Les méthodes de travail utilisés sont l’analyse bibliographique, l'examen de document et l’entretien. L'étude a été structurée en examinant les travaux, les thèses universitaires, les articles et les articles de journal sur l’aumônerie en France et les entretiens effectués avec des responsables. Ce présent travail a pour conclusion qu’il existe différentes pratiques, lois et réglementations pour chaque domaine de l’aumônerie (armée, prison, hôpital). Cependant, les aumôniers musulmans, officiellement en poste dans les institutions françaises depuis le début du XXIe siècle, ont réussi à s’adapter à la profession et à l’environnement de travail malgré qu’ils soient exposés à divers problèmes