Santral seröz koryoretinopatili hastalarda koroid stabilitesi ile ilişkili genlerin hastalığın fizyopatolojisine ve klinik prognoza etkilerinin prospektif olarak değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada santral seröz koryoretinopatili (SSKR) hastalarda koroid stabilitesini etkileyen genlerin ekspresyon düzeyleri ile klinik ve görüntüleme bulguları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi ve akut, kronik ve kontrol grupları arasındaki farklılıkların ortaya konması hedeflenmiştir. Yöntem: Çalışmaya 31 akut, 39 kronik SSKR hastası ve 28 sağlıklı kontrol olmak üzere toplam 98 olgu dahil edildi. Tüm katılımcılara tam oftalmolojik muayene yapıldı. Optik koherens tomografi (OKT) ile subretinal sıvı hacmi, yüksekliği, genişliği, santral maküla ve subfoveal koroid kalınlığı ölçüldü. Fundus otofloresans (FOF) ve fundus floresein anjiografi (FFA) bulguları kaydedildi. Periferik kandan elde edilen örnekler ile RNA izolasyonu yapıldı. Doku metalloproteinaz inhibitörü-3 (TIMP-3), vaskuler endotelyal büyüme faktörü (VEGF), pigment epitel kaynaklı faktör (PEDF), dönüştürücü büyüme faktörü (TGF-β), tümör nekroz faktör- alfa (TNF-α), interlökin-6 (IL-6) ve interlökin-8 (IL-8) gen ekspresyonları RT-qPCR yöntemiyle değerlendirildi. Bulgular: Akut SSKR grubunda subretinal sıvı hacmi ve subfoveal koroid kalınlığı kronik gruba göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu (p<0.05). FOF incelemesinde akut olgularda hipootofloresans baskınken, kronik olgularda diffüz ve multifokal hiperotofloresans alanları belirgindi (p<0.01). FFA’da kronik olgularda diffüz ve multifokal paternler, akut olgularda ise mürekkep lekesi ve baca paternleri öne çıktı (p<0.001). Kronik olgularda retina pigment epiteli (RPE) atrofisi daha sık izlendi (p<0.001). Moleküler analizlerde TIMP3 ekspresyonu, her iki hasta grubunda da sağlıklı kontrollerle karşılaştırıldığında anlamlı düzeyde aşağı-regüle idi. Bu azalma kronik olgularda daha belirgin olup, kontrol grubuna göre de belirgin düşüş göstermiştir (p=0.04). ii Sonuç: TIMP-3 düzeylerindeki anlamlı azalma, ekstrasellüler matriksin yeniden şekillenmesi ve koroid stabilitesinin korunmasında görev alan bu inhibitörün kaybının, artmış koroidal permeabilite ve kalıcı subretinal sıvı birikimi ile ilişkili olabileceğini göstermektedir. Özellikle kronik olgularda daha ileri düzeyde gözlenen bu azalma, SSKR’nin progresyonunda yapısal ve moleküler mekanizmaların birlikte rol oynadığını ortaya koymaktadır. Bulgular, TIMP-3 ekspresyonundaki aşağı regülasyonun SSKR patogenezinde kritik bir biyobelirteç adayı olabileceğini düşünüdürmektedir.Purpose: This study aimed to evaluate the relationship between the expression levels of genes involved in choroidal stability and the clinical and imaging findings in patients with central serous chorioretinopathy (CSCR) and to compare differences among acute, chronic, and control groups. Methods: A total of 98 subjects were enrolled: 31 with acute CSCR, 39 with chronic CSCR, and 28 healthy controls. All participants underwent a comprehensive ophthalmic examination. Optical coherence tomography (OCT) was used to measure subretinal fluid volume, height, width, central macular thickness, and subfoveal choroidal thickness. Fundus autofluorescence (FAF) and fundus fluorescein angiography (FA) findings were recorded. Peripheral blood samples were obtained for RNA isolation. The expression levels of tissue inhibitor of metalloproteinases-3 (TIMP-3), vascular endothelial growth factor (VEGF), pigment epithelium-derived factor (PEDF), transforming growth factor-β (TGF-β), tumor necrosis factor-α (TNF-α), interleukin-6 (IL-6), and interleukin-8 (IL-8) were assessed using RT-qPCR. Results: The acute CSCR group demonstrated significantly greater subretinal fluid volume and subfoveal choroidal thickness compared with the chronic group (p<0.05). On FAF, hypoautofluorescence predominated in acute cases, whereas diffuse and multifocal hyperautofluorescent areas were prominent in chronic cases (p<0.01). FFA revealed diffuse and multifocal leakage patterns in chronic cases, while ink-blot and smoke-stack patterns were more frequent in acute cases (p<0.001). Retinal pigment epithelium (RPE) atrophy was more common in chronic cases (p<0.001). Molecular analysis showed that TIMP3 expression was significantly down-regulated in both patient groups compared with healthy controls, with a more pronounced reduction in chronic cases (p = 0.04). Conclusion: The significant decrease in TIMP3 expression suggests that loss of this inhibitor, which is critical for extracellular matrix remodeling and maintenance of choroidal stability, may contribute to increased choroidal permeability and persistent subretinal fluid accumulation. The more advanced impairment observed in chronic cases indicates that structural and molecular mechanisms jointly drive CSCR progression. These findings support the potential role of TIMP3 down-regulation as a key biomarker in the pathogenesis of CSCR.