Alzheimer hastalığı'nda evrelere göre hastaya bakım veren kişi(ler)nin yükü

Abstract

Her geçen gün tanı konan hasta sayısı artan Alzheimer Hastalığı (AH), halk sağlığının en önemli sorunlarından biri haline gelmiştir. Düşük ve orta gelirli ülkelerdeki demanslı hasta sayısındaki artışın, gelişmiş ülkelerden daha ivmeli olması beklenmektedir. Sağlık kuruluşlarındaki yatışlar, medikal tedaviler, evde bakım masrafları ve hastanın ekonomiye katkısı göz önünde bulundurulduğunda, demansın dünyada ve Türkiye’deki ekonomik yükü fazladır. Bunun yanı sıra AH, hastanın yanında hastanın yakınlarını ve yoğun olarak hastaya bakım veren kişiyi de içine alan psikolojik bir yıkımın öncüsüdür. Her klinik evrede bakım veren kişiyi bekleyen farklı sorumluluklar, dolayısıyla da evrelere paralel giderek artan bakım verme yükü vardır. Hastaya bakım veren birçok kişi, bu sorumlulukların ve duygusal yükün altında ezilmekte, bu kişilerin yaşam kalitesi, hatta vücut fizyoloijisi bozulmaktadır. AH’da bakım veren kişilerin yaşadığı yetersiz, çaresizlik, bıkkınlık, yalnızlık duyguları buz dağının görünmeyen kısmıdır. Bu derleme ile AH’na hastaya bakım verenlerin açısından bakılarak; farklı evrelerindeki AH hastalarına bakım veren kişi(ler)in yükünü gözden geçiren çalışmaların sonuçlarını toplamak, Türkiye’de göz ardı ediliyor olabileceğini düşündüğümüz bu konuya dikkat çekmek ve AH’larının bakımındaki problemlerin çözümüne ışık tutulması amaçlanmıştırWith an increasing number of patients being diagnosed with Alzheimer's disease (AD) daily, it has become one of the major problems in public health. The increase in the number of dementia patients in low- and middle-income countries is expected to be much more than that in developed countries. As a result, the economic burden of dementia, both worldwide and in Turkey, is growing. Moreover, AD leads to emotional burdens and psychological distress in family member(s) and caregiver(s) alongside the patient. Each stage of AD imposes different responsibilities on caregivers, increasing their burden. The suffering and emotional burdens of caregivers from these responsibilities lead to a decreased quality of life and disturbed body physiology. Incapacity, despair, weariness, and loneliness are the hidden emotions of this iceberg. This review aims to gather the results of studies on caregiver burden in different stages of AD, attract attention to those results that may have been ignored in Turkey, and shed light on the solutions required to overcome the problems in caregiving of AD patients.