İş sözleşmesinin üçüncü tarafların etkisiyle feshi: Baskı feshi

Abstract

Baskı feshi, üçüncü tarafların belirli bir işçinin iş sözleşmesinin sonlandırılmasını, işvereni ekonomik anlamda zarara uğratacak şekilde talep etmesiyle gerçekleşir. İş sözleşmesinin tarafları dışında kalan kişilerin, işçinin iş sözleşmesini feshetmesi yönünde ciddi bir baskı oluşturması ve feshin gerçekleşmemesi halinde işverenin ekonomik anlamda zarar göreceği tehdidi baskı feshi olarak tanımlanmaktadır. Söz konusu üçüncü taraf; işverenin diğer çalışanları, müşterileri, bankalar, ihaleli işlerde kamu kurumları ya da sendikalar şeklinde tanımlanabilir. Baskı feshinin gerçek ve gerçek olmayan baskı feshi olarak iki türü bulunmaktadır. Gerçek baskı feshi, işçinin iş sözleşmesinin feshedilmesi için ne haklı neden ne de geçerli bir neden olmaksızın sadece üçüncü tarafların baskısı altında kalarak fesih yoluna gidilmesidir. Diğer baskı feshi türü gerçek olmayan baskı feshidir. Bu fesih türünde işverenin işçiyi işten çıkarmak için geçerli bir nedeni vardır ancak bu yola üçüncü tarafları öne sürerek başvurmaktadır. Baskı feshi Alman içtihatlarında belirli koşulların gerçekleşmesi halinde kabul edilmektedir. Bu nedenle işveren iş sözleşmesini baskı yoluyla sona erdirirken belirli şartları yerine getirmelidir. Çalışmanın konusu olan baskı feshinin, Türk hukuk sisteminde uygulanabilirliği Alman yargı kararları ışığında incelenmiştir.Coercive termination occurs when third parties demand the termination of a certain employee's employment contract in such a way as to cause economic damage to the employer. A termination of employment contract is defined as a termination under duress when persons other than the parties to the employment contract exert serious pressure on the employee to terminate the employment contract and threaten that the employer will suffer economic damage if the termination does not take place. The third party in question can be defined as other employees of the employer, customers, banks, public institutions in tendered works or trade unions. There are two types of duress termination: real and unreal duress termination. Genuine duress termination is the termination of the employee's employment contract without any just cause or valid reason, but only under the pressure of third parties. The other type of pressure termination is unreal pressure termination. In this type of termination, the employer has a valid reason for dismissing the employee, but resorts to this method by citing third parties. In German case law, duress termination is recognised if certain conditions are met. Therefore, the employer must fulfil certain conditions when terminating the employment contract through duress. The applicability of duress termination, which is the subject of this study, in the Turkish legal system is analysed in the light of German judicial decisions.