Investigating the impact of polysomy 17 in breast cancer patients without amplification through meta-analysis

Abstract

Since studies regarding the effect of polysomy 17 (P17) in breast cancer cases in some clinical findings are few in number and are in small sample sizes, during the meta-analysis the effects of P17 in patients without amplification on lymph node involvement, estrogen receptor, progesterone receptor and immunohistochemistry were examined. With the aim of researching into the effects of P17 in breast cancer patients, by using the keywords "polysomy 17 breast cancer", the Pubmed literature database was scanned up to June 2017 and 141 studies were accessed. For research into the impact of P17 on immunohistochemistry, lymph node involvement, estrogen receptor, progesterone receptor in breast cancer patients through meta-analysis, 14 of the publications examined were found to be suitable. In cases of publication bias, the trim and fill method was applied. In cases where heterogeneity was determined in the publications the DerSimonian-Laird method was carried out using the random effects model, while when there was homogeneity in the publications, the Mantel Haenszel method was applied using the fixed effects model. As a result of this study, it was observed that in lymph node involvement, P17 was a risk factor in patients without amplification(OR=1.84, p=0.001). P17 wasn't a risk factor on estrogen and progesterone receptor in patients without amplification (OR=0.94, p=0.875; OR=0.83, p=0.387). In terms of immunohistochemistry (IHC) levels, it was observed that P17 was a risk factor for immunohistochemistry increase in patients without amplification (IHC[2+, 3+]/IHC[1+, 2+, 3+] OR=6.15, p<0.001; IHC[2+]/IHC[1+, 2+] OR=3.06, p=0.002; IHC[3+]/IHC[1+, 3+] OR=19.92, p<0.001; IHC[3+]/IHC[2+, 3+] OR=8.29, p<0.001).

Meme kanserli olgularda polizomi 17(P17)’nin bazı klinik bulgulardaki etkisine yönelik az sayıda ve küçük örneklem büyüklüklerinde çalışmalar olması nedeniyle meta analizi kapsamında P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda lenf nodu tutulumuna, östrojen reseptör, progesteron reseptör ve immünohistokimya üzerine etkileri incelenmiştir. P17’nin meme kanserli hastalar üzerine etkisinin meta analizi ile araştırılması amacı doğrultusunda “polysomy 17 breast cancer” anahtar sözcükleri kullanılarak, Haziran 2017 tarihine kadar, Pubmed literatür erişim sistemi taranmış ve 141 çalışmaya ulaşılmıştır. P17’nin meme kanserli hastalar üzerine immünohistokimya, lenf nodu tutulumu, östrojen reseptör, progesteron reseptör, üzerine etkisinin meta analizi ile araştırılması için incelenen yayınlardan 14 tanesi uygun bulunmuştur. Yayın yanlılığının olması durumunda trim fill yöntemi uygulandı. Heterojenlik olduğuna karar verilmesi durumunda rastgele etkiler modeli kullanılarak DerSimonian Laird yöntemi uygulanırken, yayınlarda homojenlik olması durumunda sabit etkiler modeli kullanılarak Mantel Haenszel yöntemi uygulandı. Bu çalışma sonucunda, lenf nodu tutulumunda P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda bir risk faktörü olduğu görülmüştür (OR= 1.84, p=0.001). P17’nin amplifikasyon olmayan hastalarda östrojen ve progesteron reseptörleri üzerinde risk faktörü olmadığı görülmüştür (OR= 0.94, p= 0.875; OR= 0.83, p= 0.387). İmmunohistochemistry (IHC) düzeyleri bakımından ise amplifikasyon olmayanlarda P17 immünohistokimyanın artışı yönünde bir risk faktörü olduğu görülmüştür (IHC[2+, 3+]/IHC[1+,2+,3+] OR= 6.15, p< 0.001; IHC[2+]/IHC[1+,2+] OR= 3.06, p= 0.002; IHC[3+]/IHC[1+,3+] OR= 19.92, p< 0.001; IHC[3+]/IHC[2+,3+] OR= 8.29, p< 0.001).