Tevekkül, kendini gerçekleştirme ve bilişsel esneklik ilişkisi üzerine bir araştırma

Abstract

Bu araştırmanın temel amacı, tevekkül, kendini gerçekleştirme ve bilişsel esneklik arasındaki ilişkiyi incelemektir. Ayrıca, bahsi geçen kavramların sosyo-demografik değişkenlerle ilişkisini tespit etmek de amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklem grubu, 2023-2024 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Bursa Uludağ ve Bursa Teknik Üniversitelerinde kayıtlı olan 452 öğrenciden oluşmaktadır. Bunların 364'ü kadın ve 88'i erkektir. Nicel araştırma yöntemini benimseyen bu çalışmada veri toplamak için “Kişisel Bilgi Formu”, “Tevekkül Yönelimi Ölçeği”, “Kendini Gerçekleştirme Ölçeği” ve “Bilişsel Esneklik Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları SPSS programı kullanılarak analiz edilmiş, verilerin analizinde t-testi, Tek Yönlü ANOVA, korelasyon ve regresyon testleri uygulanmıştır. Araştırmanın bulguları, tevekkül yönelimi ile kendini gerçekleştirme arasında düşük düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca, tevekkül yönelimi ile bilişsel esneklik arasında da düşük düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Tevekkülün ve boyutlarının bağımsız değişken, kendini gerçekleştirme ve bilişsel esneklik boyutlarının bağımlı değişken olarak girdiği regresyon analizde ise tevekkülün kendini gerçekleştirmeyi ve bilişsel esnekliği anlamlı düzeyde yordadığı tespit edilmiştir. Sonuç olarak, tevekkül yöneliminin bireylerin kendini gerçekleştirme düzeyi ve bilişsel esneklikleri üzerinde önemli bir etkisi olduğu sonucuna varılabilir.

The primary aim of this research is to explore the relationship between tawakkul (reliance on God), self-actualization, and cognitive flexibility. Additionally, the study investigates the associations between these constructs and various socio-demographic variables. The sample consists of 452 students from Bursa Uludağ and Bursa Technical Universities, enrolled during the spring semester of the 2023-2024 academic year, comprising 364 female and 88 male participants. This study employs a quantitative research design, with data collected through the “Personal Information Form,” “Tawakkul Orientation Scale,” “Self-Actualization Scale,” and “Cognitive Flexibility Scale.” The data were analyzed using SPSS, applying t-tests, One-Way ANOVA, correlation, and regression analyses. The findings reveal a small but statistically significant positive relationship between tawakkul orientation and self-actualization. Similarly, there is a small yet significant positive relationship between tawakkul orientation and cognitive flexibility. In the regression analysis where the dimensions of tawakkul and its dimensions are the independent variables, and self-actualization and cognitive flexibility dimensions are the dependent variables, it has been determined that tawakkul significantly predicts self actualization and cognitive flexibility. In conclusion, the results suggest that tawakkul orientation significantly influences individuals' levels of self-actualization and cognitive flexibility.