İbn Kayyim el-Cevziyye’nin tahrîf anlayışı

Abstract

Tahrîf, Yahudilerin ve Hıristiyanların kendi kutsal kitaplarını değiştirdiklerine dair kendilerine yöneltilen en temel İslâmî argü-man ve polemik geleneğinde tartışılan en önemli konulardan biridir. İbn Kayyim el-Cevziyye (ö. 751/1350) Ortaçağ’da İslâm dünyasının önde gelen reddiye yazarların-dandır. İbn Kayyim’in Yahudilere ve Hıristi-yanlara bir reddiye olarak yazdığı Hidâyetü’l-Hayârâ fî Ecvibeti’l-Yehûd ve’n-Nasârâ adlı eserinde incelediği konulardan biri Yahudi ve Hıristiyan kutsal metinlerinin tahrîfidir. Bu çalışmada İbn Kayyim’in polemiğindeki tahrîfle ilgili görüşlerini ve teolojik Kitab-ı Mukaddes eleştirilerini ele alarak İslâm reddiye geleneğindeki yerini ve önemini tespit ve analiz etmek amaçlanmıştır. Bu amaçla onun tahrîf anlayışı ve görüşleri deskriptif ve mukayese metotlarıyla incelenip değerlendi-rilmiştir. İbn Kayyim’in görüşleri İslâmî gelenekteki tahrîf anlayışını ve kendisinden sonraki âlimleri etkilemiş ve bu geleneğe de yansımıştır. İbn Kayyim İslâmî kaynaklar ile Yahudi ve Hıristiyan kutsal metinlerinden hareketle Yahudi ve Hıristiyan kutsal metin-lerinin otantik metinlerinin çoğu kısmının lafız ve mana yönünden tahrîf edildiği sonu-cuna varmış ve bunu teolojik ve rasyonel delillerle ayrıntılı olarak ortaya koymuştur.

Taḥrīf is one of the most fundamental Islamic arguments against the Jews and Christians for falsifying their Scriptures and one of the most critical issues discussed in the polemical tradi-tion. Ibn Qayyim al-Jawziyya (d. 751/1350) is one of the leading polemicists of the Islamic world in the Middle Ages. One of the issues that he examined in his work, Hidāyat al-Ḥayārā fī Ajwibat al-Yahūd wal-Naṣārā, which he wrote as a refutation to Jews and Christians, is the distortion of the Tanah and the New Testa-ment. This article examines and analyzes Ibn Qayyim’s views on taḥrīf and biblical criticism to determine its place and importance in the Islamic refutation tradition. For this purpose, his understanding of taḥrīf and his opinions in his polemic have been analyzed and revealed by descriptive and comparative methods. His views influenced the falsification conception in the Islamic tradition and scholars after him, which was also reflected in tradition. Based on Islamic sources and the Jewish and Christian scrip-tures, Ibn Qayyim concluded that most of the authentic texts of the Jewish and Christian scriptures had been distorted textually (taḥrīf al-lafẓ/al-nass) and interpretively (taḥrīf al-maʿnā). And he revealed his claims with theo-logical and rational proofs in detail.