EMT’nin KRAS mutant kolorektal kanser ile karaciğer metastazı arasındaki etkisinin retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

Kolorektal kanser, kansere bağlı ölümlerin %10'unu oluşturmaktadır.. Hastaların %30 ila %50'sinde KRAS pozitif bulunmuştur. EMT'nin kanser progresyonu ve kötü diferansiasyonu ile ilişkili olduğu göstermiştir. Çalışmada, 30 hastaya ait tümör dokuları ile 10 sağlıklı doku örneğinde, EMT yolağında görev alan genlerden AKT1, CDH1, HIF1α, SNAIL1, SNAIL2, TGFβ, TWIST, VIM, EGFR ve SMAD4 ekspresyon düzeyleri istatistiksel olarak değerlendirilmiştir. Literatürde pozitif regülatuar olduğu gösterilen AKT1 SNAIL1-2 EGFR HIF1A SMAD4 TGFB1 VIM ekspresyonları anlamlı derecede yüksek, negatif regülatuar olduğu gösterilen CDH1 ekspresyonu ise anlamlı olarak düşük saptanmıştır. Akciğer metastazlarının SNAIL2; kemik metastazlarının CDH1; peritoneal karsinomatozisin VIM, EGFR, CDH1; nonregional lenf nodu metastazının VIM ve TGFB ekspresyon düzeylerinin ile anlamlı ilişkisi olduğu görülmüştür. Karaciğere lokal tedavi uygulamanın ve VIM ekspresyon düşük olmasının ise sağkalımla belirgin bir korelasyonu olduğu görülmüştür. Gen ekspresyonlarının KRK’li dokularda normal dokulara göre anlamlı derecede farklı çıkması karsinomatozis ve metastazda önemli rol oynadıklarını, KRK prognozunu ve gelişebilecek metastatik süreci değerlendirmede yol gösterici olabileceklerini, KRK’de biyobelirteç olarak kullanılmasının yakın gelecekte mümkün olabileceği ve bu doğrultuda ileri fonksiyonel analizlerin yapılması gerektiğini göstermiştir.Colorectal cancer accounts for 10% of cancer-related deaths. KRAS positivity has been detected in 30% to 50% of patients. EMT has been shown to be associated with cancer progression and poor differentiation. In this study, the expression levels of genes involved in the EMT pathway-AKT1, CDH1, HIF1α, SNAIL1, SNAIL2, TGFβ, TWIST, VIM, EGFR, and SMAD4-were statistically analyzed in tumor tissues from 30 patients and 10 healthy tissue samples. The expressions of AKT1, SNAIL1-2, EGFR, HIF1A, SMAD4, TGFB1, and VIM, identified in the literature as positive regulators, were found to be significantly high, while CDH1 expression, known as a negative regulator, was found to be significantly low. A significant association was observed between: SNAIL2 expression and lung metastases, CDH1 expression and bone metastases, VIM, EGFR, and CDH1 expression levels and peritoneal carcinomatosis, VIM and TGFβ expression levels and non-regional lymph node metastasis. Additionally, local treatment of the liver and low VIM expression were significantly correlated with survival. The significant differences in gene expression between CRC tissues and normal tissues indicate that these genes play an essential role in carcinomatosis and metastasis. They may serve as guiding factors in evaluating CRC prognosis and predicting potential metastatic progression. The study suggests that these genes could be used as biomarkers in CRC in the near future and highlights the need for further functional analyses in this regard.