Camus ve tiyatro

Abstract

Zamanla sınırlı bu konuşmada, Camus'nün dört oyununun önemi, güncelliği, ülkemizdeki çevirileri ve sahnelenişleri anımsatıldıktan sonra, oyuncu-insan Camus, Sanatçı-Camus ve düşünür. Camus için tiyatronun ne olduğu, ne olması gerektiği konuları üstünde duruluyor. Tiyatroyla ilişkisi Moliere'inkine benzeyen Camus, yazar ve düşünür olmadan önce oyuncu olarak girmiştir tiyatro evrenine. Onun için tiyatro dünyanın küçültülmüş bir modelidir. Dostluk, arkadaşlık, sevgi, iyimserlik kısaca yaşamın tüm görünümleri bulunabilir, yaşanabilir. Ayrıca tiyatro bir okuldur; yaşamın öğrenildiği bir üniversitedir. Yazar Camus için tiyatro, öteki türlerden çok daha elverişli, çarpıcı, etkileyici, doğal bir anlatım aracıdır. İnsana ulaşılan en kestirme yoldur. Düşünür Camus, roman ve denemelerinde anlattığı düşüncesini, saçmayı ve başkaldırmayı oyunlarında daha somut, gözle görülür biçimde sergileyebilir. Ayrıca, kişileri sahnede yaptıkları ve söyledikleriyle çağdaş insana davranış örnekleri sunarlar. Seçmek seyircinin işidir. Bu açıdan değerlendirildiğinde Camus'nun oyunlarından, oyun kişilerinden bugün de öğreneceğimiz çok şey var.

Ce texte reproduit le discours fait dans la réunion organisée pour le 25e anniversaire de la mort d 'Albert Camus par Türkiye Felsefe Kurumu et Türkiye Sanat Kurumu, à Ankara, le 28 décembre 1985. Donc, dans la durée limitée accordée à chacun des participants, on y évoque d 'abord l'aventure de l'œuvre théâtrale de Camus en Turquie, et on insiste sur la leçon contenue dans cette œuvre qui garde toujours son actualité et son université. Ensuite on essaie de résumer ce que c'était le théâtre pour Camus-acteur, Camus-homme de lettres et Camus-penseur. Camus, jeune homme vivant en Algérie, dont l'aventure ou la relation avec le théâtre nous rappelle celles de Molière, était passionné du genre dramatique. Un excellent joueur, il y trouvait la camaraderie, l'amitié, la solidarité, la lutte, l'optimisme, ete. Le théâtre était pour lui "un des lieux du monde o u (il est) heureux ", ou l'on partage "avec (ses) collaborateurs (. .. ) les ennuis et les joies d 'une action commune ", c 'est-à-dire "la camaraderie ... "