Kültürel sermayeden sosyal sermayeye maneviyat ve din: Hükümlülerin manevi danışmanlık deneyimleri

Abstract

Modernleşme, iş gücüne katılım ve göç ile birlikte bireylerin maneviyata ve dinî gelişime ayırdıkları zaman aralıkları da değişmiştir. İş gücü alanı, özel alan, kamusal alan gibi birçok mekânsal bölünmenin deneyimlenmesi, gündelik yaşam pratiklerinin dönüşmesi ve zaman planlamasının büyük çoğunluğunu örgün eğitim ya da iş gücünün oluşturması, bireylerin manevi ve dinî olarak destek almasını bir ihtiyaç haline getirmiştir. Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından sunulan manevi danışmanlık uygulaması, Türkiye’deki bireylerin bu ihtiyaçlarını farklı alanlarda ve mekânlarda karşılamaktadır. Bu uygulama, hükümlülerin ve manevi danışmanların taşıyıcılığını yaptığı sosyal sermayelerinin ilgili mekândaki karşılaşmasını kapsamaktadır. Çalışmamızda, hükümlülerin manevi danışmanlık deneyimlerini kültürel ve sosyal sermayeleri bağlamında incelemekteyiz. Bu incelemeyi gerçekleştirebilmek için uygun analitik kurgu fenomenolojik desene göre inşa edilmiştir. Elde edilen veriler, MAXQDA programında kategorik içerik analizine tabi tutulmuştur. Bahsi geçen veriler, Bursa H ve E Tipi Ceza İnfaz Kurumları’nda bulunan hükümlülerle bire bir görüşmelerden oluşmaktadır. Çalışmamızın birinci bölümü olan giriş bölümü, araştırmanın soruları, deseni ve analizi kapsayan yöntemden oluşmaktadır. İkinci bölümünde suçun toplumsal bağlamını irdeleyen teorileri, sosyal ve kültürel sermaye açısından değerlendirdik. Gerilim, sosyal bağ, etiketleme ve Şikago okullarının sorunsallarında yatan sosyal sermaye ile kültürel sermaye arasındaki çatışmaya dikkat çektik. Üçüncü bölümde, hükümlülerin cezaevi öncesi sosyal ve kültürel sermaye deneyimlerini ele aldık. Dördüncü bölümde, bu sermayelerin cezaevine taşınması ve sürdürülmesini inceledik. Beşinci bölümde, manevi danışmanlık deneyimlerinin bu bağlamda nasıl deneyimlendiğini ortaya koyduk. Çalışmamız neticesinde hükümlülerin manevi danışmanlığı; kültürel ve sosyal sermayenin çatışması, köprü ve bağ kuran sosyal sermayenin eksikliği, sosyal sermayenin kültürel sermayeyi ötekileştirmesi ve hayatlarının her alanında taşıyıcılığını yaptıkları habitus bağlamında deneyimlediklerini tespit ettik.Along with modernization, labor force involvement, and migration, the amount of time people devote to spirituality and religious development has shifted. Experiencing many spatial divisions such as labor space, private space, public space; the transformation of daily life practices and the fact that most of the time planning consists of formal education or workforce has made it a necessity for individuals to receive spiritual and religious support. The pastoral counseling application offered by the Presidency of Religious Affairs meets these needs of individuals in Turkey in different fields and places. This implementation includes the encounter of the social capitals of the convicts and pastoral counselors in the relevant place. In this study, we look at inmates' pastoral counseling experiences in relation to their cultural and social capital. The proper analytical construction is developed according to the phenomenological research design in order to conduct this investigation. In the MAXQDA program, the acquired data are submitted to category content analysis. The aforementioned data consists of one-to-one interviews with convicts in Bursa H and E Type Penal Institutions. The method section of our study, which covers the research questions, design, and analysis, is the initial component of our research. The theories investigating the social context of crime in terms of social and cultural capital have been reviewed in the second half. We brought attention to the tension between social and cultural capital, as well as social bonding, labeling, and the problems in Chicago schools. We have drawn attention to offenders' social and cultural capital experiences before they went to prison in the third chapter. In the fourth chapter, we have examined the transfer and maintenance of these capitals to the prison. We describe how spiritual counseling experiences are felt in this environment in Chapter 5. As a result of our research, we have discovered that convicts have experienced pastoral counseling in the context of conflict between cultural and social capital; deprivation of social capital that builds linkages, bridges and bonds; otherization of cultural capital by social capital; and the habitus they carry in all areas of their lives.