2016 Cilt 16 Sayı 1

Permanent URI for this collectionhttps://hdl.handle.net/11452/15722

Browse

Now showing 1 - 5 of 5

Beekeeping and recent colony losses in Turkey
(Uludağ Üniversitesi, 2016-09-02) Çakmak, Selvinar Seven; Çakmak, İbrahim; Arıcılık Geliştirme Uygulama ve Araştırma Merkezi
Beekeeping has a long history in Anatolia going back to Hittite civilization, B.C. 1300 about 9000 years. Also Turkey having at least five subspecies of Apis mellifera is a bridging country connecting Europe, Asia and Africa by Middle East and gene center of western Honey bee Apis mellifera. Anatolia also has three out of 37 phytogeography rich areas in the world and there are about 10.000 plant species and 3506 of them are endemic to this country. Turkey is representing one of the highest potential in world beekeeping with about 7,709,636 colonies, more than 150.000 families in beekeeping business, 79 Beekeeping Unions in each province as parts of Central Beekeeping Union of Turkey representing 56,000 professional beekeepers and 107,665 tons of honey production annually in Turkey. There are a number of factors affecting colony losses up to 80% high in some areas in Turkey including such as Varroosis, Nosemiosis, Foulbrood diseases, new generation of pesticides as neonicotinoids, queen failure, colony management and large scale long distance migratory beekeeping. Finally, Turkey still has great potential of genetic reservoir of western honey bee, Apis mellifera and may provide vital solutions for a number of beekeeping problems in the world facing today.
The effects of different pollen trapping periods and intervals on amount of pollen and number of pollen collecting worker honeybees (Apıs mellifera L.)
(Uludağ Üniversitesi, 2016-11-10) Akyol, Ethem; Unalan, Adnan
This research was carried out to determine the effects of pollen trapping schemes on pollen gathering activity of worker honeybees in the Apiary of Omer Halisdemir University. In total 20 honeybee (Apis mellifera anatoliaca) colonies were used and divided randomly into four groups after they were equalized with respect to strength, brood area, food stocks and weight. Throughout the experiment, pollen traps were used every day in the first group of colonies, equipped with every second day in the second group of colonies in intervals of three days in the third group of colonies while the fourth group of colonies had no traps as used the control group. Throughout the experiment, pollen collecting bees from all colonies were monitored daily at five different times at the entrance of the hives for a period of ten minutes per time point. The first group gathered in average the maximum amount of pollen as to be 75.20±4.08 g/day/colony, the second and the third groups gathered in average 40.35±1.41 and 37.23±1.54 g/day/colony respectively. Significant differences were detected between the groups in respect of both the number of pollen collectors and amount of pollen. It was shown that colonies in all groups gathered the maximum amount of pollen at 7:00 a.m. (165.81±15.8 number/ten minutes/colony) and at 9:00 a.m. (177.39±20.06 number/ten minutes/colony) and the least pollen at 15:00 p.m. (19.52±1.68 number/ten minutes/colony).
Ülkemizde güney marmara bölgesi’ndeki bal arılarında nosema ceranae’nin mikroskobik ve moleküler olarak belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2016-10-04) Koca, Ayça Özkan; Zanjani, Peiman Azari; Çakmak, İbrahim; Çakmak, Selvinar Seven; Kandemir, İrfan
Bu çalışmada Bursa ve Balıkesir çevresindeki kolonilerde mikroskobik olarak Nosema türlerinin varlığını belirlemek ve multipleks PCR yöntemi ile kolonilerin hangi Nosema türü (N. ceranae ve N. apis) ile enfekte olduğunu tespit etmek amaçlanmıştır. Mikroskobik inceleme sonucunda, 14 koloniden 11 tanesindeki (%78,6) bireylerde Nosema sporları bulunmuş ve taranan bireylerin Nosema ile enfekte olduğu tespit edilmiştir. Bu kolonilerden alınan örneklerde multipleks PCR metodu kullanılarak moleküler tanımlama ile N. ceranae’nın 16S rRNA gen bölgesini karakterize eden bantlar bulunmuştur. Çalışmada kolonilerin büyük çoğunluğunun N. ceranae ile enfekte olduğu tespit edilmiştir.
Çam, pamuk, yayla ve ayçiçeği ballarının fizikokimyasal özelliklerinin belirlenmesi
(Uludağ Üniversitesi, 2016-10-10) Yıldız, İlker; Rasgele, Pınar Göç; Kekeçoğlu, Meral
Bu çalışma Ege bölgesinde üretilen çam, Akdeniz Bölgesinde üretilen pamuk, İç Anadolu Bölgesinde üretilen yayla (multifloral) ve Trakya’da bölgesinde üretilen ayçiçeği ballarının fizikokimyasal özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Fizikokimyasal analiz sonuçlarına göre çam balının ortalama nem oranı %17.12±0.09, asitlik 27.90±0.53 meq/kg, sakkaroz %0.44±0.08, früktoz+glikoz %56.37±0.54, früktoz/glikoz %1.15±0.01, iletkenlik 1.04±0.02 mS/cm, diastaz sayısı 15.51±0.50 DN ve 5-Hidroksimetilfurfural (HMF) değeri 4.63±0.31 mg/kg olarak bulunmuştur. Pamuk balında bu değerler sırasıyla %17.88±0.57, 13.92±1.11 meq/kg, %2.04±0.74, % 61.30±1.08, %1.19±0.02, 0.24±0.03 mS/cm, 10.92±0.64 DN, 3.86±0.04 mg/kg; yayla balında % 19.03±0.15, 26.92±1.17 meq/kg, %3.08±0.08, %70.71±0.69, %1.13±0.02, 0.32±0.03 mS/cm, 20.72±0.82 DN, 2.73±0.06 mg/kg; ayçiçeği balında ise sırasıyla %20.13±0.21, 30.81±0.78 meq/kg, %2.99±0.01, %72.69±0.39, 1.13±0.01, 0.44±0.01 mS/cm, 25.61±1.11, 2.58±0.03 mg/kg olarak belirlenmiştir. iki adet çam balı ve 2 adet pamuk balı hariç, alınan tüm bal örneklerinin, TGK 3036 Türk Gıda Kodeksinde belirtilen kriterlere uygun olduğu belirlenmiştir.
Iğdır ili arıcılarının sosyo-ekonomik durumu
(Uludağ Üniversitesi, 2016-09-02) Kadirhanoğulları, İbrahim Hakkı; Karadaş, Köksal; Külekci, Murat
Bu çalışmanın amacı Iğdır ili arıcılarının demografik özelliklerini ve arıcılıkla ilgili sorunlarını belirleyerek bunların çözümüne ve daha yüksek verim elde etmelerine katkı sağlayacak önerilerde bulunmak ve böylece arıcıların daha fazla gelir elde etmelerini sağlamaktır. Çalışmada kullanılan veriler, Iğdır İli Arıcılar Birliği’ne üye 85 arıcılık işletmesi ile tamsayım yöntemine göre yapılan anketlerden elde edilmiştir. Araştırma sonucunda işletmelerde Erkek İş Birimi (EİB) cinsinden ortalama nüfus 3.44, işletmeciler 20 yıllık iş tecrübesine sahip olup, yaş ortalamaları 52 ve %61.20’sinin ilköğretim düzeyinde eğitim aldıkları belirlenmiştir. İşletmecilerin %87.06’sının arıcılık dışında ek gelirleri bulunurken, %37.60’ının asıl geçim kaynağını arıcılık oluşturmaktadır. Kışlama kayıpları ve arı hastalıkları en önemli kovan sönme sebepleridir. Üreticilerin tamamı balı doğrudan tüketiciye satmakta ve satış yıl boyunca devam etmektedir. Bal pazarlaması ile ilgili en önemli sorunlar; pazarlamada etkili olacak kooperatiflerin olmaması, hak ettiği değere satılmaması, fiyat standardizasyonunun olmamasıdır. İşletmecilerin %55.29’u borçlu, ortalama borç miktarı 8,574.11 TL ve borç kaynakları Ziraat Bankası, diğer bankalar ve şahıslardır. Arıcılığı etkileyen olumsuz faktörlerin başında olumsuz iklim şartları, ürün fiyatındaki düşme, girdi maliyetindeki artış, kışlama kayıpları, hastalık ve zararlılarla etkin bir mücadele edememe gelmektedir. Bölge arıcılarının devletten belli başlı beklentileri; arıcılıkla ilgili kooperatif kurulması, kovan başına verilen arıcılık desteğinin arttırılması ve sahte balın önlenmesine yönelik tedbirlerin alınması olarak belirlenmiştir.

Browse

collection.page.browse.recent.head