Fen Bilimleri Enstitüsü / Institute of Science

Permanent URI for this communityhttps://hdl.handle.net/11452/16

Browse

Browsing by Department "Bahçe Bitkileri Anadbilim Dalı"

Filter results by typing the first few letters
Now showing 1 - 2 of 2
  • Thumbnail Image
    Item
    Bazı önemli şeftali çeşitlerinde değişik terbiye şekilleri ve kimyasal madde uygulamalarının verime yatma, gelişme kuvveti ve meyvelerin bazı kalite özellikleri üzerine etkileri
    (Uludağ Üniversitesi, 1995-12-18) Şahin, Tülay; Soylu, Arif; Fen Bilimleri Enstitüsü; Bahçe Bitkileri Anadbilim Dalı
    Çeşitlerin gelişme kuvvetine bağlı olarak gövde çapı, ağaç boyu, taç genişliği ve sürgün uzunluğu değerleri Rio - Oso - Gem ve Redhaven çeşitlerinde yüksek, Early Red çeşitinde ise daha düşük bulunmuştur. Gövde çapı, boy, sürgün uzunluğu değerleri ilk iki çeşitte goble terbiye şeklinde daha yüksek, Early Red çeşitinde ise her iki terbiye şeklinde birbirine yakın ve daha düşük olarak belirlenmiştir. Paclobutrazol uygulamaları büyüme parametrelerini kısmen veya önemli derecede azaltmış, Early Red ve Redhaven çeşitlerinde Rio - Oso - Gem çeşitine göre daha etkili bulunmuştur. Ağaçların gelişmelerini tüm çeşitlerde 3 x 250 ppm ve 4 x 250 ppm’lik uygulamalar kontrole göre kısmen veya önemli derecede azaltmış, bu dozların etkileri 1994 yılında daha belirgin olmuştur. Genellikle en yüksek budama artığı değerlerini goble terbiye şekli vermiştir. Her iki terbiye şeklinde 4 x 250 ppm uygulaması budama artığı değerini kısmen veya önemli derecede azaltmıştır. Birim sürgün uzunluğuna (adet/50 cm) düşen çiçek tomurcuğu sayısı ve birim gövde kesit alanına düşen verim miktarı bakımından doruk dallı şeklin goble şekline göre kısmen veya önemli derecede daha yüksek değerler verdiği belirlenmiştir. Redhaven ve Early Red çeşitlerinin deneme koşullarında Rio - Oso -Gem’e göre daha verimli olduğu, paclobutrazol uygulamalarının çiçek tomurcuğu sayısı ve verim miktarı üzerine önemli etkiler yaptığı saptanmış, paclobutrazol doz artışına paralel olarak gövde kesit alanına düşen verimde de bir artış görülmüştür. Tüm çeşitlerde en yüksek değerleri 3 x 250 ppm ve 4 x 250 ppm’lik uygulamalar vermiştir. Goble terbiye şekli ortalama meyve ağırlığım tüm çeşitlerde kısmen veya önemli derecede arttırmış, paclobutrazol uygulamaları bakımından 4 x 250 ppm’lik doz en iyi sonucu vermiş, meyve büyüklüğü de bu dozda kısmen artmıştır. Daha -ii- iri meyve veren uygulamalardaki et / çekirdek oranı daha yüksek olmuştur. Early Red ve Rio - Oso - Gem çeşitlerinde SEKM miktarı goble şeklinde, Redhaven çeşidinde ise SEKM miktarı ve pH değerleri doruk dallı şekilde, asillik ise goble şeklinde kısmen veya önemli derecede artmıştır. Özellikle, 4 x 250 ppm paclobutrazol uygulaması SEKM miktarım tüm çeşitlerde 1994 yılında önemli derecede azaltmış, toplam şeker miktarını ise Rio - Oso - Gem çeşitinde önemli derecede, diğer iki çeşitte kısmen azaltmıştır. Paclobutrazol uygulamaları meyve eti sertliğini Redhaven çeşitinde önemli derecede etkilememiş, Rio - Oso - Gem çeşitinde ise özellikle 3 x 250 ppm ve 4 x 250 ppm uygulamaları sertliği kısmen ve önemli derecede arttırmıştır. Uygulamalar, çeşitlerin çiçeklenme zamanlarım belirgin olarak etkilememiş, yaprak dökümü de üç çeşitte kontrole göre sadece 4 x 250 ppm’lik uygulama ile 1994 yılında daha geç olmuştur. Yaprak analizleri sonuçlarına göre yaprak dokularındaki makro elementlerden Ca, K, N düzeyi özellikle 4 x 250 ppm uygulaması ile çeşitlere göre kısmen azalmış veya artmıştır. Mikro besin elementlerinden Fe, Mn kapsamı da özellikle yüksek dozlarda kısmen azalmıştır.
  • Thumbnail Image
    Item
    Tek boğum kültür yöntemi ile bazı F1 hibrit domates çeşitlerinde klon çalışmaları
    (Uludağ Üniversitesi, 1995) Karakurt, Rıfat; Şeniz, Vedat; Fen Bilimleri Enstitüsü; Bahçe Bitkileri Anadbilim Dalı
    Domatesin nodal dokuları hormon üretim ve dağıtımını yapabilecek bir yapıya sahiptirler. Bu yapı, kültürün başlangıç ortamında sitokinin gereksinimini ortadan kaldırmaktadır.Ancak, in vitro koşullardaki çoğul sürgün oluşumu daha yüksek bir sitokinin miktarına gereksinim duymaktadır. Böylece, çoğul sürgün oluşumunu sağlamak için kullanılan sitokinin miktarı yüksek olmaktadır. I. Denemede; başlangıç kültür ortamlarında kullanılan 2 mgll BA+1 mg/I NAA veya tek başına kullanılan 1,5 mg/I BA, nodal eksplantlardaki sürgün gelişimini inhibe etmiştir. Sürgün gelişiminin inhibe olması, çalışmalarda kullanılan domates çeşitlerinin apikai dominansiye sahip olduğunu ortaya koymaktadır. II. Denemede; Mı, Ivk, M3 modifiye MS ortamlan sürgün gelişimini uyararak, bu ortamlardaki eksplantlann 1 mg/I KIN+ 1 mg/I GA3 ile takviye edilen MS ortamına transferi ile Dianapeel çeşidinde % 78.5, 5219 çeşidinde ise % 9'luk bir bitkicik eldesi sağlanmıştır. III. Denemede; sürgün oluşturma ortamına 1 mg/I 2ip+1 mg/I GA3 ilavesi, Novapeel çeşidinde %55.5, Dianapeel çeşidinde %50.0 ve 5219 çeşidinde ise %33.3'lük bitkicik eldesi sağlamıştır. IV. Denemede; başlangıç besin ortamlarındaki makro ve mikro tuz seviyeleri düşürülerek, %7 oranında şeker ve 1 mg/I GA3 kullanılmıştır. Bunun yanısıra, başlangıç kültür ortamından sürgün oluşturma ortamına eksplant transferi II. ve III. Denemelere göre daha erken bir devrede yapılmıştır. Bu uygulamalar, bitkicik oluşum oranlarını yükselterek Dianapeel çeşidinde % 135.7 ve Pampas çeşidinde % 45.4 oranında bitkicik eldesini sağlamıştır.